________________
દિપ
३३
_કિમદા પ્રવાસની મર્યાદાનું સ્વરૂપ આ છે મારા પિતાના
માં રહેલ રોય, ત્યાં જ તેને પિતાની મર્યાદામાં સ્વીકારેલ જીવનનું [ પિરાણ અને સંવર્ધન કરવાની પૂરતી સગવડ મળી રહેતી હોય (ત ત મહેનત દ્વારા વા મર્યાદામાં સ્વીકારેલી બીજાઓની મહેનત "પિતાને અને કુટુંબને નિવાલ આગ સાથે ચાલી શક્ત ય રે રહેવાનું કપડાં અને ખાવાપીવાની ચીજે ઉપરત બીજી બીજી રેયાતની સામગ્રી મામમાં જે વસતાં કુંભાર, સ–રછ. ઘાંચી, છે, મુતાર, સૂવાર, ચમાર વગેરે દ્વારા મેળવી શકતિ દેય અને આ પિતાનો અને ગ્રામજનતાની આજીવિકા બરાબર ચાલી શક્તી દેય છે એ પ્રકારે ગામને શેડ કે ગૃહસ્થ, સમાજસાપેક્ષ રહીને પિતાનું 3 આખા ગામની વસ્તીનું યોગદમ અનુભવતા હોય તે પછી આવા સિસે કેવળ ધનના લેવાને કારણે વા વધારે મેજ શોખ મેળવવાના છે વ રરીરનાં કે આખકાન વગેરે દિન વિશે ભેગે મેળવવાની લચને લીધે વા પિતાના વતનમાં જે સામગ્રી પડે છે અને જેને છે પોતે અને આખું ગામ સ્વસ્થ રહી શકે છે તે સામગ્રી કરતાં રે વિલાસમય દેખાવડી પકડવા એક સામગ્રી મેળવવાની તૃષ્ણાને છે વા પિતાના કેવળ સ્વદને લીધે વતન બહાર ન જવું એ ગૃહર, રે સામાન્ય મર્યાદા છે છતાં તૃષ્ણા લાભ કે સ્વછંદનો આવેગ મળ થઈ જાય અને જ્યારે તે વતન બાર નીકળવાનું રોકી જ ન કે ત્યારે તેને એટલે તે આવેગને મર્યાદામાં રાખવા દર સ્ત્રી વા રૂએ બહારના પ્રવાસની મર્યાદા નકી કરી લેવી અર્થાત અમુક દિશામાં લે સુધી જવું અને કઈ દિશામાંથી પોતે ધારેલી સામગ્રી કેટલી ગાવવી અને કઈ દિશામાં વતનની સામગ્રી કેટલી બહાર મોકલવી છે પ્રકારની તમામ જાતની મર્યાદા નક્કી કરી સર્વોદયમાં બાધક ન વાય એ રીતે વર્તવાનું નામ પ્રવાસમર્યાદા છે. જેને પરિભાષામાં નાનું જ નામ પિરિમાણ વ્રત આપેલ છે. જેમ જેમ આ વિશે વ વિચાર કરીએ છીએ તેમ તેમ માલુમ પડે છે કે પશ્ચિમર્યાદા
