________________
૩૧૪
નરવઈ આયસિમંત્રિતેડાવઈ, “અભયકુમાર!કિમ કીજઈ? વાચા ગમતાં બે ભવ વિણસઈ, કંદોઈકન્યા કિમ દીકઈ?” તુહેિ ||૩૬II બુધિસાર ભણઈ“અચરિજદીસઈ, એહ અસંભમ હોઈ; જેહ તણૂં એ રયણ જિ હોસિઈ, ધીય પરણેસિઈ સોઈ. તુહિ || ૩૦ || પાટપીરંતુ કંદોઈલીધઉ, કયવના સુત કંન્નઈ; કઈવના હિવ રાજા પૂછઈ, નવિ જાણઈનવિ મનઈ. તુહિ ||૩૮TI કઈવન્ના કન્યા!પરિણાવી, અભયકુમારસિપ્રીતિ; “સુણિ!મંત્રીસર!એકવયણ અખ્ત, આણિ આપણઈ ચીંતિ. તુણ્ડિ || ૩૯|| બુધિસાગર' તું બિરદ બોલાવઈ, એહ બુધિ કવણ પ્રમાણ? ઈણ નયરિ મૂકત્ર થ્યારિપુત્ર, છઈ પુણ કિહીંન જાણૂં” તુહિ ||૪|| બુધિસાર ભણઈ“અચરિજદીસઈ, એહ અસંભમ હોએ; રાજ રિધિ તૂકાંઈ'ગરવીઉ નિધાં કરિસિઈલોએ.” અહિ ||૪||
||૪૨||
દુહા : ૪ “અભિય વચન નવિ ઉચકું, કઈ હૂંગમૂંપરાણ; દષ્ટિહિંદીઠાં ઉલખું, કરૂં તમ્હારી આણ.” મંત્રિ તેડાવીઅ ચિત્રકાર, કયવંનુ દાખંતિ; એ પ્રતિમા વેગિઈ કરઉ, સાચ સરીખી ભ્રાંતિ. ચિહું બારે દેઉલ રચિઉ, પ્રતિમામાંહિઠવંતિ; મત'વારણાં સોહામણાં, તે નર બઈઠવેઉ.
||૪૩||
|૪૪||
ઢાળ : પૂર્વની નયેઢંઢેરઉ“જાન જુહારંગ, બાલ વિરધ સહૂકોએ; તેનિ ઘર અંતરાઈ દલસિઈ,”રાજગ્રહી નવિ હોએ. તુહિ ||૪૫|| નારિ એક સિણગાર સેટ કરિ, કરિ કંકણ વિણ આવિઈ; દીઠઉ કંત“મોકર સુરમેહુઈ, નયણે નીર પુલાવઈ. તુહિ ||૪૬|| બુધિસાગર ભણઈ“સુણિ કયવંન!કાંઈરોઅઈ વિધવા નારિ?” “બારકોડિદ્રવિ એહસિકં વિલસી,”માહામંત્રિ અવધારિ. તુષ્ઠિ. ||૪|| થ્યારિવારિ પુત્ર થ્યારિડોકરડી, પેખઈ અસંભમ વાત; બેટે બાપ તિહાં ઉલખીઉ, ઘરહિં પધારઉ તાત.
તુવ્હેિ ||૪૮|| ૧. દીકરી, ૨. મારી; રૂ.ગર્વ કરવો;૪. બારણાં; ૫. યક્ષ,૬. ? ? ? ? (0. ? ? ? ? ૮. વહેતાં, ૯. વિચારે.
