Bhaj Re Mana Part 02

SR No.: 009145
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 363
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 176

યશવંતી
૧૬૫૯ (રાગ : બિદ્રાબની)
અગર સતગુરુજી હમેં ન જગાતે, તો સતસંગ કી ગંગા મેં હમ કૈસ ન્હાતે ! ધ્રુવ ચંચલ ચિકનાઈ સે હમ હૈ કુંઢેલે, વિષયોં કી સ્યાહી સે હમ અતિ મૈલે; ઉપદેશ કા સાબુન હમેં ન લગાતે, તો શાન્તિ સફાઈ કો હમ કૈસે પાતે? અગર૦ જ્ઞાન કા અંજન નયનોં મેં પાકે, હૃદય કે પટ આપે ખુલ જાતે; મોક્ષ કી બારી હૈ હમકો બિઠાકે, સોહં સોહં જાપ જપાતે, અગર૦ ‘મીરાં'ને શરણ લઈ સતગુરુ કી, કોટિ જતન રાણા કર હારે; જહર કા પાન ક્રિયા જબ મીરાં, તબ હરિ અમૃત કર કર પિલાતે. અગર૦ સાગરકા જલ કૈસે ગાગર સમાવે, સતગુરુ ગુણ કૈસે યશવન્તી ગાવે, દુઈ કે પરદે કો દૂર હટાતે, તબ હમ સત્ય રૂપ મિલ જાતે. અગર૦
યશોવિજયજી ૧૬૬૦ (રાગ : બિહાગ)
અબ મેં સાચો સાહિબ પાયો,
યાકી સેવન કરત હું યાકું, મુજ મન પ્રેમ સુહાયો. ધ્રુવ ઠાકુર ઔર ન હોવે અપનો, જો દીજે ઘર માર્યો; સંપત્તિ અપની ખિનુ મેં દેવે, વે તો દિલમેં ધ્યાયો. અબ ઓરન કી જન કરત ચાકરી, દૂર દેશ થાય ઘાસે; અંતરયામી ધ્યાન દીસે, વે તો અપને પાસે. અબ ઓર કબહું કોઉ કારન કોપ્યો, બહુત ઉપાય ન તૂસે; ચિદાનંદ મેં મગન રહતું હે, વે તો કબહુ ન રૂસે. અબ
ઓરન કી ચિંતા ચિતિ ન મિટે, સબ દિન ધંધે જાવે;
ચિરતા ગુન પૂરન સુખ ખેલે, વે તો અપને ભાવે. અબ
ભજ રે મના
નામ સકળ સંસારમાં, વ્યાપક અંડ બ્રહ્માંડ; કહે પ્રીતમ સત નામ હે, ઓર સકળ પાખંડ.
૧૦૧૪
પરાધીન હે ભોગ ઓર કો, તાતેં હોત વિયોગી; સદાસિદ્ધ સમ શુદ્ધ વિલાસી, વે તો નિજ ગુન ભોગી. અબ ” જાનો ત્યૌ જગજન જાનો, મેં તો સેવક ઉનકો;
પક્ષપાત તો પર સૂં હોવે, રાગ ધરત હું ગુનો. અબ ભાવ એક હૈ સબ જ્ઞાની કો, મૂરખ ભેદ ન પાવે; અપનો સાહિબ જો પહિયાને, સો જસ લીલા પાવે. અબ
૧૬૬૧ (રાગ : હોરી)
અયસો દાવ મીલ્યોરી, લાલ ક્યું ન ખેલત હોરી ? ધ્રુવ માનવ જનમ અમોલ જગતમેં, સો બહુ પુણ્ય લહ્યોરી, અબ તો ધાર અધ્યાત્મ શૈલી, આયુ ઘટત થોરી થોરી; વૃથા નિત વિષય ઠગોરી. અયસો સમતા સુરંગ સુરૂચિ પીચકારી, જ્ઞાન ગુલાલ સોરી, ઝટપટ ધાય કુમતિ કુલતા ગ્રહી, હળી મળી શિથિલ કરોરી; સદા ઘટ ફ્ક્ત રચોરી. અયસો
સમ-દમ સાજ સુઘટ નર, પ્રભુ ગુણ ગાય નચોરી, ‘સુજસ' ગુલાલ સુગંધ પસારો, નિર્ગુણ ધ્યાન ધરોરી; કહા અલમસ્ત પરોરી. અયસો
પીઓ જબ સુધા તબ પીવેકો કહા હૈ ઔર, લિયો શિવ નામ તબ લેવેકો કહા રહ્યો, જાન્યો નિજરૂપ તબ, જા'નો કહા હૈ ઔર, ત્યાગો મન આશા તબ, ત્યાગીબો કહા રહ્યો; ભયે શિવભક્ત તબ હૈબેકો કહાં હૈ ઔર, આયો મન હાથ તબ આયબો કહ્યા રહ્યો, જાન ‘ શિવસિંહ' તુમ મનમેં બિચારી દેખો, પાયો જ્ઞાનધન તબ પાઈબો કહા રહ્યો.
નામ સુધારસ પીજિયે, જનમ મરણ ભય જાય; કહે પ્રીતમ સુખ સહેજમાં, અભય અમર પદ પાય.
૧૦૧૫
ભજ રે મના