________________
(૧૩૮)
લેખમાં “રેવાના વિય” શબ્દને જે વારંવાર લખવામાં આવે છે, તેથી પણ જણાય છે કે, તે જૈનધામ હત; કારણ કે, એક માનવંતા માણસને જૈનશાસ્ત્રોમાં “સેવાનાં પ્રિય ''શબ્દથી બોલાવવામાં આવે છે. વળી જે ગ્રંથોમાં સાધુઓને માટે વપરાતો “યતે” શબ્દ, અશોકના લેઓમાં જોવામાં આવે છે. અશે કે પોતાના લેખોમાં જણાવ્યું છે કે, ખૂન કરનાર માણસને પણ દેહાંતની શિક્ષા થશે નહીં એ તેની દયાળુ લાગણી પણ તેનું જૈનધર્મીપણું સૂચવે છે. વળી એક શિલાલેખમાં શેકે જણા
વ્યું છે કે, “પ્રત્યેક માસની ચાદસ, અમાવાયા અને પુનમને દિવસે બળદને પણ ખેતીમાં જોડવા નહીં.” દરેક માણસ જાણે છે કે, ઉપરની તિથિઓને જૈનધર્મીઓ જ એક ધાર્મિક પર્વતરિકે ગણે છે; અને તે દિવસે સર્વ જૈનો આરંભતા કાર્યોનો ત્યાગ કરે છે. અશોકરાજાએ પણ જૈનધર્મને અનુસરી, ને જ તે તિથિઓને દિવસે બળદને પણ વિશ્રાંતિ આપવા હુકમ કર્યો છે.
.
હ
:
:
કેજર,
Aho ! Shrutgyanam
