________________
ફેંકી, કાંઈ ન થયું. આંખથી ઝેર ઓક્યું, ધરાર નિષ્ફળતા મળી. નજીક આવીને ડંખ માય... પોતાની તમામ ધારણા ખોટી પડી. લોહીના બદલે દૂધની ધારા નીકળી. ' અરે ભાઇ ! એક માતાને પણ જો પોતાના બાળક પ્રત્યે વાત્સલ્ય ઊભરાય છે, તો તેના સ્તનમાંથી દૂધની ધારા છૂટે છે, તો આ તો વિશ્વના સર્વ જીવોની માતા છે. તેના રોમ રોમમાં વિશ્વના સર્વ જીવો રૂપી પોતાનાં બાળકો પ્રત્યે વાત્સલ્ય ઊભરાઈ રહ્યું છે. પછી તેના શરીરના તમામ અંગમાંથી દૂધ કેમ ન ઊભરાય?
પણ સર્વત્ર લોહીને નિહાળનાર આજે દૂધને જોઇને ચમકયો....અને પ્રભુવીરના મુખમાંથી શબ્દો સરી પડયા, - “બુઝ બુજઝ ચંડકોશિયા !” “હે ચંડકોશિયા ! તું બોધ પામ, તું બોધ પામી
અને આ શબ્દોએ કમાલ કરી. પ્રભુની કરુણા આ શબ્દો દ્વારા ચિંડકૌશિકને સ્પર્શી. તેના જીવનનું પરિવર્તન થયું. મહાભયંકર ક્રોધી સાક્ષાત્ ક્ષમાનો અવતાર બન્યો. આઠમા દેવલોક પહોંચીને છેલ્લે મોક્ષે પણ તે પહોંચશે.
. પ્રભુવીરના શબ્દોમાં કેવી અજબની હતી તાકાત. પણ આ શબ્દો એ શી ચીજ છે? પ્રભુવીર ચેતન હતા. તેમનામાં ચૈતન્ય ઊભરાતું હતું અને તેમના તે ચૈતન્યથી શબ્દો જાણે કે જીવંત બન્યા હતા. પરન્તુ હકીકતમાં શબ્દો કાંઈ ચેતન નથી, તે તો જડ છે. તેનો સમાવેશ થાય છે પુદ્ગલ નામના દ્રવ્યમાં.
શબ્દો વિનાશી છે. તેઓ ઉત્પન્ન થાય છે અને નાશ પણ પામે છે. આ શબ્દો રૂપી દ્રવ્ય છે. તેનામાં પણ વર્ણ, ગંધ, રસ, સ્પર્શ વગેરે છે. પણ આપણાથી તે જોઈ શકાતા નથી.
“પ્રમાણનયતત્ત્વાવલંકાર' નામના જૈનશાસ્ત્રમાં અતિ પૌતિક વ: વાકય આવે છે. અકાર વગેરે શબ્દો એ પૌગલિક છે. અર્થાતુ પુદ્ગલ છે. આ વાક્ય વાંચીને જૈનોના કટ્ટર વિરોધી એક બ્રાહ્મણ પંડિતના જીવનનું પરિવર્તન થઈ ગયું હતું. તેઓને જૈન ધર્મ, તેના શાસ્ત્ર અને તેના પ્રણેતા તીર્થંકર પરમાત્માઓ પ્રત્યે ભારોભાર બહુમાન પેદા થઈ ગયું હતું.
જૈન ધર્મ સિવાયના તમામ ધર્મો શબ્દોને પુદ્ગલ દ્રવ્ય રૂપ માનતા નથી. નૈયાયિકો વગેરે તો શબ્દને આકાશનો ગુણ માને છે.
ગુણ કદી પકડાય નહિ. ગુણની ઓળખાણ કરવી હોય તો તે ગુણ છે ઇ ઈ ઉ ર ર ર ર ૧૨૦ કે એક જ છે એ જ છે
