________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
( ૧ ) अरे तुं आव ठेकाणे.
કવાલિ. અરે મહારા ભ્રમર ભેળા, વનમાં તું ભમે શાથી, વિષય પુષ્પ નિરસ ઝાઝાં, અરે તું આવ ઠેકાણે, ભમે ચંચળ કરી વૃત્તિ, ગમે ત્યાં જાય સ્વચ્છજે, લહે મકરન્દ નહિ કિચિત્, અરે તું આવ ઠેકાણે. કરે ગુજારો ઝીણું, પડે નહિ પ્રેમ તુજ સ્વરમાં, મળે નહિ સાર ભમવાથી, અરે તું આવ ઠેકાણે, નઠારી ટેવ તુજમાંહિ, ભ્રમણતાની પડી ક્યાંથી, કુસંગી સંગથી કાળો, અરે તું આવ ઠેકાણે. ભ્રમર મહારા અરે ભૂંડ, પડેલી ટેવ ટાળી દે, સફળ થાશે નહીં ઈચ્છા, અરે તું આવ ઠેકાણે. ઘણું કટક ભાયી વૃક્ષો, ઘણું પીડા થશે તુઝને, શિખામણ સન્તની માની, અરે તું આવ ઠેકાણે. અરે તું ચહાય છે સારૂં, કદી સારું મળે નહિ તુજ, ભમતાં કાળ વીત્યે બહુ, અરે તું આવ ઠેકાણે. અરે ખાઈશ બહુ ખરા, હજુ પણ શિખ માની લે, કરૂં આજ્ઞા હવે વેગે, અરે તું આવ ઠેકાણે. ઘણી શક્તિ ચલાવીને, હુને વશમાં કરીશ જ હું, વખત આવ્યે હવે હારે, અરે તું આવ ઠેકાણે. હવે નહિ ચાલશે ફળે, ખરી દેરીથકી બાંધી, સદા રાખીશ કબજામાં, અરે તું આવ ઠેકાણે. અમારી શક્તિના જોરે, ગએલાને ગ્રહું પા છે, “બુદ્ધચબ્ધિ” જ્ઞાન ઉદ્યાને, હવે તું આવ ઠેકાણે.
૧૯૬૭ ચૈત્ર વદી ૫, વાલકેશ્વર મુંબાઈ
“અનુભવ નહિ ઘણો સુષને.”
ઋગ્વાલિ.
હજી જેવું ઘણું બાકી, હજી ભણવું ઘણું બાકી,
કુદકુંદા કરીશ નારે, અનુભવ નહિ ઘણે તુજને. • આ કાવ્યમાં શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરજી પોતાના કે શિષ્યને શિક્ષા દેતા હોય હા, તરી આવે છે. (૧) ગુરૂશ્રી શિષ્યને સંબોધીને કહે છે કે, ત્યારે હજી ઘણું જે
એ
For Private And Personal Use Only
