________________
પાઠ ૩૧ મો
खमिव जलं जलमिव खं हंस इव शशी शशाङ्क इव हंसः । कुमुदाकारास्तारा: ताराकाराणि कुमुदानि ॥ वदनस्य तवैणाक्षि! लक्ष्यते पुरतः शशी। पिण्डीकृतेन बहुना कज्जलेनेव निर्मितः॥ सुप्तामेकाकिनी मुग्धां विश्वस्तां त्यजतः सतीम्। उत्सेहाते कथं पादौ नैषधेरल्पमेधसः॥ अखण्डशासने राज्ञि तस्मिन्नाखण्डलोपमे। एकातपत्रैवाभू द्द्यौरिवैकनिशाकरा ॥ दुर्मेधसस्तस्य वचोऽल्पमेधसः
श्रुत्वेति राज्ञा जगदे सुमेधसा। अमेधसो धिग्बत मन्दमेधसो
हिंसन्ति जन्तून्निजजीविकाकृते ॥ भद्र ! किमसि वक्तुकाम: ?।
शुद्धाऽकषायहृदयो जितकरणकुटुम्बचेष्टो मुक्तकुटुम्बस्नेहो योगी मोक्षपदं प्राप्य न संसारे समायाति ।
નવ કે અગિયાર ગૂર્જર સુભટોએ, મસ્ત છે ઘણા હાથીઓ જેમાં એવા શત્રુના સૈન્યમાં, ચઢેલા છે સુભટો જેના ઉપર એવા નેવું ઘોડાઓને भार्या. (हन्)
હે વામોરુ અને હેપીનોરુ, તમે અહીં બેસો.
તીવ્રપાપના ઉદયમાં, રંભા જેવા જેના ઉરુ છે એવી ભાર્યાવાળો अथवा शोमन माविमो ५९॥ ६:५नुं स्थान (दुःखास्पदम्) थाय.
અગ્નિખુણે રહેલો અગ્નિ સતેજ થાય.
સારા મનવાળો, પ્રણામ કરવાની ઈચ્છાવાળો - કુમાર પિતા पासे (पितरि) माव्यो.
૨૧૭
