________________
૧૭૧ पंचत्रिशत्पदाजंघा तिथ्पंशौरुद्रमो भवेत् ।। वसुभिर्भरणीकार्या दिकभागं च शरावटी ॥३४५॥ पष्टांशोधी कपोताली द्विसाध मंत्तराकम ॥ छाचं त्रयो दशांशोचं दसभागौविनिर्गतं ॥३४६॥
અર્થ–પંચથરા મથારેથી તે છાજા મથાળા સુધી ભાગ ૧૪૪ એકસે ચુમાલીસ કરવા, તે માલ્યા ભાગ ૫ પાંચને ખરે કર, અને ખરા ઉપર ભાગ ૨૦ વીસને કુંભે કર. ૩૪૩
કુંભા ઉપર ભાગ ૮ આઠનો કલશે કર અને ભાગ રા અઢી પુષ્પ કંઠ કર, પુષ્પકઠ ઉપર ભાગ ૮ આઠને કેવાળ અને કેવાળ ઉપર ભાગ ૯ નવની માંચી કરવી. ૩૪૪
માંચી ઉપર ભાગ ૩૫ પાંત્રીસની જંધા કરવી, જધા ઉપર ભાગ ૧૫ પંદરને ડેઢીઓ કર અને ડેઢીઆ ઉપર ભાગ ૮ આઠનું ભરણું કરવું; ભરણ ઉપર ભાગ ૧૦ દસની સરાવટી કરવી.
સરાવટી ઉપર ભાગ ૮ આઠને કેવાળ કર; કેવાળ ઉપર ભાગ ૨ અઢીને પુષ્પ કંઠ કર; પુષ્પ કંઠે ઉપર ભાગ ૧૩ તેરનું છાજું કરવું, છાજુ આગળથી નિકળતું ભાગ ૧૦ દસનું કરવું, એ પ્રમાણે નાગરાદી મડેવરનું રૂપ જાણવું. ૩૪૬
મેરૂ મફેવર. मेरुमंडोवरेमंची भरणुर्येष्ट भागिक ॥ पंच विंशतिकाजंघा उद्गमश्च त्रयोदश ॥३४७॥
"Aho Shrutgyanam
