________________
-
-
-
-
-
-
-
- -
-
પ્રકરણ ૨ જુ. ઢસા (૧૫૦ ? આંગળના ઉદયના બારણાના ચાર ભેદ છે તે કયા કયા છે. દેઢસે આંગળમાંથી દશ દશ આંગળ દરેકમાંથી બાદ કરવા એટલે (૧) ૧૪૦ ને ઉદય (૨) ૧૩૦ ને (૩) ૧૨૦ ને અને (૪) ૧૧૦ આંગળના બાર! ણાના ઉદય (૫) ૧૮૦ આંગળને (૬) ૧૯૦ નો, (૭) ૧૧૬ ન, (૮) ૧૦૯ ને (૯) ૮૦ને અને (૧૦) ૧પ૦ નો એ રીતે બારણના ઉદય કરવા. સુબુદ્ધિવાન પુરૂષે જેવું જ્યાં ઘટે તેવું બારણું કરવું ૩૧.
स्ययमपि च कपाटोद्घाटनं वापिधानं । भयदमधिक होनं शाखयोर्वाविचाले । पुरुष युवति नाशं स्थंभ शाखा विहीनं । भयदमखिल काष्टाग्रं यदाधः स्थितस्यात् ।। ३३ ॥
અર્થ–બારણાનાં કમાડ પિતાની મેળે વાઈ જાય, તથા પિતાની મેળે ઉઘડી જાય તે ભય ઉખન્ન કરે, આરિણાની શાખ ધરતી વખતે એક તરફ અi sawાય તો ભારહિયા જે, તથા આભ ને શ નિનાનું હાર હેલો મિત્રો ની વા, પુરૂષોમાજ કરે, વળી બારનાના કામમાં જેટલાં ઉણાં. હાલના સાચવવામાં આવે તે સરવેનાં મૂળ છે અને ટેચને ભાગ ઉપર રાખ તથા સ્થંભ પણ તેવી રીતે (ટ નીચે ટેચ ઉપર એમ) રાખવા,પણ . છે તેથી શિટી રીતે રાખવામાં આવે તે ભય પેદા કરે. ૩૩
देवालयो वा भवनं मठस्य भानौः करायुभिरेवभिन्नं ।। तन्मूलभूतौ परिवर्जनीयं छाया गता तस्य गृहस्य कूपे ३५ અર્થ-વિમંદીર, ઘર, મઠ, ઈત્યાદિની પળી -ભૂમિમાં સૂાનોના
maiઈએ. એડલે તેમની પહેલી ભૂમિમાં જાળી કે બારી મૂકવી નહીં. મહી કા સારામાં અને ઘર તથા મઠના ઓરડામાં ખળીબારી મૂકનાં નાહીં પણ મેડીના ભાગમાં મૂકવી તથા તેમાં પવન પણ ન આવો જોઈએ, વળી ઘરની છાયા બીજે કે ત્રીજે પિહોરે ને કુવામાં ઉતરે તે સારી નહીં. ૩૫
દવજદંડના પ્રમાણની સમજણ. करद्वय शकशाच रदहस्ता विधिक्रमात् ।। देवालयस्य शिखरे कार्योदंडो हि यत्नत ।। ३६ ॥ : અર્થ --એ હાથથી તે અગીયાર હાથના દેવાલયના શીખર સુધી વજાદંડ
