________________
३१३
' इत्ताण' प्रत्ययो पण वपराय छे.
पैशाचीमा ए अर्थमां · तून ' प्रत्यय वपराय छे.
अपभ्रंशमां ए अर्थमां 'इ'' इउ' 'इवि' अने ' अवि ' तथा ' एप्पि,' ' एप्पिणु,' 'एवि' अने 'एविणु' प्रत्ययनो व्यवहार थाय छे.
२ अपभ्रंश सिवायना उपर जणावला बीजा प्रत्ययो पर रहेतां प्रयोगानुसारे पूर्वना · अ' नो 'इ' अने 'ए' थाय छे.
३ केटलेक ठेकाणे प्राकृतना त 'कारादि प्रत्ययोना 'त' नो लोप पण थइ जाय छे (जओ असंयुक्त ' कादि । लोप पृ० १० नि० २)
४ उपर जणावेला प्रत्ययोमा जे प्रत्ययो 'ण' छेडावाळा छे तेने अंते विकल्पे अनुस्वार थाय छे. अपवाद-शौरसेनी
' शौरसेनीमा 'कृ' अने 'गम्' धातुनुं संबंधक भूतकृदंत 'कडुअ' अने — गडुअ' बने छेः (कृ + अडुअ = कडुअ-कृत्वा ( गम् + अडुअ = गडुअ-मत्वा) अपवाद-पैशाची __ष्ट्वा ' छेडावाळां संस्कृत रूपोर्नु संबंधक भूतकृदंत करवा माटे पैशा मां ए 'या' ने बदले 'खून' अने ' त्थून ' वापरवामां आवे छः
नढून, नत्थून ( सं० नंष्ट्वा )
तद्भून, तत्थून ( सं० तष्ट्वा ) वगेरे अपवाद-अपभ्रंश . मात्र एक · गम्' धातुनुं संबंधक भूतकृदंत करवा माटे अपप्रा००
