________________
ळना जेटला प्रत्ययो । हि' आदिवाळा छ तेमांना 'हि' नो लोप विकल्पे थाय छे तथा प्रथम पुरुषना एकवचनमा ए बधा धातुओर्नु एक अनुस्वारांत रूप पण वधारे थाय छः १ पुरुष-सोच्छं, सोच्छिमि, सोच्छेमि, सोच्छिहिमि, सोच्छेहिमि,
सोच्छिम्स, सोच्छेस्सं, सोच्छिम्सामि, सोच्छेस्सामि,
सोच्छिहामि, सोच्छेहामि । २ पुरुष-सोच्छिसि, सोच्छेसि, सोच्छिहिसि, सोच्छेहिसि,
सोच्छिसे, सोच्छेसे, सोच्छिहिसे, सोच्छेहिसे । ३ पुरुष-सोच्छिइ, सोच्छेइ, सोच्छिहिइ, सोच्छेहिइ । . सोच्छिए, सोच्छेए, सोच्छिहिए, सोच्छेहिए । इत्यादि ।
[सूचना-आख्यातने लगता बधी भाषाना (प्राकृत, शौरसेनी, मागधी, पैशाची अने अपभ्रंशना) प्रत्ययो आगळ जणावेला छे, आ चालु प्रकरणमां प्रेरकभेदी, सह्यभेदी वगेरे आख्यातने लगती हकीकत जणाववानी छे, तेमा मात्र प्राकृतना ज एक एक प्रत्ययद्वारा बर्धा उदाहरणो देखाडेलां छे तो अभ्यासीए पोतानी मेळे प्रेरकभेदी, सह्मभेदी वगेरे अंगोने शौरसेनी, मागधी, पैशाची अने अपभ्रंश भाषाना प्रत्ययो लगाडी ते ते भाषानां रूपो बनावी लेवा ]
प्रेरकरूप
प्रेरकअंग बनाववानी रीत १ धातुने अ, ए, आव अने आवे 'प्रत्यय लगाडवाथी तेनुं प्रेरक
अंग तैयार थाय छे.
१ पालिमां पण साधारण रीते प्रेरणाना अर्थमा 'अ,' 'ए,' . 'आप' अने 'आपे' लगाडवाथी धातुमात्रना चार अंगो बने छ:
