________________
(ग) उ-ई-क्षुतम् छी ।
(घ) उ=ऊ --
दुर्भगः गृहवो, दुहओ | मुसलम् मूसल, मुसलं | (ङ) उ=ओ
कुतूहलम् कोउहलं, कुऊहलं । ५३ ऊ-विकार
(क) अ-
टुकूलम दुअलं, दुउलं । सूक्ष्मम् सहं, मुहं ।
( ख ) ऊ=३---
नूपुरम् निउरं, नूउरं ।
(ग) ऊ =ई
उद्वयूढम् उनी, उब्बू ।
(घ) ॐ =उ-
दुस्सहः दूसो, दुस्सहो । सुभगः सुहवो, सुहओ ।
नीचेना शब्दोमां 'ऊ' नो 'उ' थाय छे ते क्याय नित्ये अने
क्या विकल्पे थाय छे:
'कण्डूयते कंडुअइ । कण्डूया कंडुया |
कण्डूयनम् कंडुयणं ।
भ्रूकुदिः भ्रकुटिः ।
भ्रूः भुमया । वातूलः वाउलो | हनूमान् हणुमंतो ।
१ पाली प्र० पृ० ५४ ( उ=ओ )
२ पाली प्र० १० ५५ (ऊ-अ ) सरखावो भ्रूतः भ्रकुंसः ।
!
३ ' सूक्ष्म अर्थने सूचवता'
शब्द उपरथी सह रूपने उताखुं विशेष सरल लागे छे - ("श्लक्ष्णं सूक्ष्मं दक्षं कृशं तनु" ६१
अमरको० तृतीयकाण्ड )
४ अहीं 'कण्डूय' धातुनां बधां रूप समजवानां छे.
3
