Page Text
________________
છે તેવો તેને ખ્યાલ છે. ગુરુએ એવી પૂર્વભૂમિકા : અંશ છે તેથી તે રીતે જ જણાય છે અર્થાત્ બધા બાંધી આપી છે તેથી પાત્ર જીવ નય વિભાગથી સમજે - ધર્મો તેની કિંમત સહિત એકી સાથે જણાય છે. છે ત્યારે ભલે તેના નયો મિથ્યા છે પરંતુ તે
- નયજ્ઞાન વડે શું જણાય ? એકાંતવાદી જેવા નથી. શિષ્ય ભેદને જાણીને ત્યાં : અટકતો નથી. ભેદ દ્વારા તે અભેદ તરફ જવા માગે :
: ૧) નયજ્ઞાનનો જે વિષય હોય તે જણાય. છે તે માટેનો પ્રયત્ન પણ તે કરે છે. વિકલ્પની :
દ્રવ્યાર્થિકનયનો વિષય દ્રવ્ય સામાન્ય છે માટે ભૂમિકામાં પણ તે નયના વિષયોને સામ સામા :
તે નય દ્વારા દ્રવ્ય સામાન્ય જણાય. અથડાવતો નથી પરંતુ તેમનો સુમેળ સમજવા માગે : ૨) નયજ્ઞાન વડે આખો પદાર્થ જણાય. મતિજ્ઞાન છે, તે મનના સંગે એક સાચુ ચિત્ર તૈયાર કરવા : વડે વસ્તુનો એક ધર્મ જણાય છે તે દ્વારા લાગે છે.
શ્રુતજ્ઞાન આખા પદાર્થનું જ્ઞાન કરી લે છે. આટલી ભૂમિકાને સમજીએ ત્યારે જ્ઞાની :
ગળપણના સ્વાદ મારફત સાકર જાણી શકાય પ્રમાણ જ્ઞાનપૂર્વક નયના વિષયમાં (ભેદમાં) આવે
છે. બધા ધર્મો જાણીએ તો જ ધર્મી જાણી શકાય છે અને નય વિભાગથી સમજાવે છે. પાત્ર જીવ
એવું હોય તો ધર્મી કયારેય જાણી ન શકાય. વસ્તુના એક ભેદને જાણીને તેના દ્વારા અભેદ સુધી :
વળી નય જ્ઞાન માત્ર એક ધર્મને જણાવે એટલું પહોંચવાનો પ્રયત્ન કરે છે. અલગ અલગ ભેદોનો :
જ હોય તો તે ધર્મને જાણવાથી પ્રયોજન સિદ્ધ સમન્વય કરે છે. જ્ઞાની અનુભવ પ્રમાણમાં સ્થિત :
ન થાય. દ્રવ્ય લક્ષ્ય છે અને ગુણ તેનું લક્ષણ છે. જ્યારે શિષ્ય અનુમાન પ્રમાણ વડે વસ્તુનો યથાર્થ :
છે. લક્ષ્ય લક્ષણની એક સત્તા છે. જેને લક્ષણ નિર્ણય કરે છે. તેને અનુમાન પ્રમાણથી સંતોષ નથી
જણાય છે તે લક્ષણ દ્વારા લક્ષ્ય સુધી પહોંચી તેથી તે આગળ વધીને અનુભવ કરે છે. નય દ્વારા
શકે છે. આપણે ઈન્દ્રિય જ્ઞાન વડે રૂપી પદાર્થોને સમજવા અને સમજાવવાની આ પદ્ધતિને ખ્યાલમાં :
એ રીતે જ જાણીએ છીએ માટે નયજ્ઞાન દ્વારા રાખીને હવે આગળ અભ્યાસ કરીએ.
આખો પદાર્થ-અનંત ધર્માત્મક રૂપે જાણી શકાય પ્રમાણ જ્ઞાનનો વિષય આખો પદાર્થ છે અને ; નયનો વિષય તે પદાર્થનો એક અંશ છે એવું . ૩) નયજ્ઞાન વડે એ આખો પદાર્થ એક ધર્મરૂપે જ યથાર્થ જ્ઞાન કર્યા પછી હવે ફરીથી વિચારીએ ત્યારે :
જાણવામાં આવે છે. અસ્તિત્વની મુખ્યતાથી ખ્યાલ આવશે કે બન્નેનો વિષય આખો પદાર્થ છે. :
આખો પદાર્થ સમય ભાસે છે. ચેતન ગુણની સાપેક્ષ નો લક્ષમાં લેવાથી એક નયથી જ્યારે ?
મુખ્યતા કરતા આત્મા ચેતાપિતારૂપે ભાસે છે. વાત કરીએ ત્યારે બીજા નયના વિષયનો ગર્ભિત
સ્પર્શ-રસ વગેરે ગુણોની મુખ્યતાથી પુગલ સ્વીકાર આવી જાય છે. વસ્તુ કથંચિત્ નિત્ય છે એમ
દ્રવ્યરૂપી છે. આગલા બોલમાં પદાર્થ અનંત કહીએ ત્યારે તે વસ્તુ કથંચિત્ અનિત્ય છે. એવું :
ધર્માત્મક રૂપે લક્ષમાં આવ્યો હતો જ્યારે આ તેમાં આવી જાય જ છે. તેથી નયજ્ઞાન મુખ્ય-ગૌણ :
બોલમાં તે એક ધર્માત્મક રૂપે લક્ષગત થાય છે. કરીને આખી વસ્તુને જાણે છે. જ્યારે પ્રમાણ : ૪) નયજ્ઞાન વડે આખો પદાર્થ એક ધર્માત્મક રૂપે જ્ઞાનમાં મુખ્યગૌણપણું નથી એવો તફાવત છે. • જણાય છે. તે પદાર્થ અનંત ધર્માત્મક હોવાથી પ્રમાણ જ્ઞાનમાં બધા ધર્મો યુગપદ જણાય છે. * હવે એ પદાર્થના અન્ય ધર્મો પણ એ ધર્મરૂપ ત્યાં મુખ્યગૌણ નથી પરંતુ દ્રવ્ય સામાન્ય કિંમતી : લક્ષમાં આવે છે. ગાથા ૧૦૭માં આપણે એક પ્રવચનસાર - પીયૂષ
૮૧
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |