Page Text
________________
કાળ એક સમયનો છે માટે ઉત્પાદ-વ્યય અને ધ્રુવ : અને ઘડાની ઉત્પત્તિને પણ એ જ રીતે વિચારીએ ત્રણેય એક સમયે અવશ્ય હોય છે એ સિદ્ધ થયું. . ત્યારે પિંડરૂપ રહેલા માટીના પરમાણુઓ એક બીજા અહીં એક વાત ખ્યાલમાં લેવી કે સર્જન કોઈ :
છે . સાથે ખસતા-ખસતા છેવટ ઘડારૂપે થાય છે. ઈંટના
* ઢગલાનો અભાવ અને દિવાલનું સર્જન વગેરે. આ એક દૃષ્ટિએ છે અને વિસર્જન માટે અન્ય દૃષ્ટિ છે. : એક જ દૃષ્ટિમાં સર્જન-વિસર્જન નથી. અર્થાત્ :
: રીતે પ્રવાહ જોવાની ટેવ પડે અને તેમાં પણ સૂક્ષ્મ માટીના પિંડનો વ્યય અને ઘડાની ઉત્પત્તિ દૃષ્ટાંતરૂપે
: પ્રવાહ જોવાની ટેવ પડે તો કોઈ એક અંશ સર્જનની
: ક્રિયારૂપે જોવા મળે ત્યારે તે જ અંશ ક્યાંયથી લઈ શકાય છે. પર્યાયના વિસદશ પરિણામોમાં આ
: વિસર્જનની પ્રક્રિયા રૂપે પણ છે તેમ લક્ષમાં આવે રીતે ઉત્પાદ-વ્યય ખ્યાલમાં લઈએ છીએ. આપણે
• છે. આ રીતે સર્જન-વિસર્જન બન્ને એક સમયે લક્ષગત પહેલા પર્યાયનો ક્રમ વિચાર્યો હતો ત્યારે એક ' પર્યાયના વ્યય બાદ નવી પર્યાય પ્રગટ થાય છે ત્યાં :
• થાય છે. આ વાત વિશેષ સ્પષ્ટતાથી સમજવા માટે વ્યય પૂર્વ પર્યાયમાં અને ઉત્પાદ અને ધ્રુવ વર્તમાન :
: ફરીને પર્યાયના લક્ષણોનો વિચાર કરીએ. પર્યાયમાં છે એવું આપણા ખ્યાલમાં આવતું હતું. : પર્યાયનું ક્રમવર્તીપણું આપણે લક્ષમાં લીધું. વ્યયને અભાવના અર્થમાં લેવાથી તેને સત્ નથી : તેમ લક્ષમાં લેતાં પર્યાયો એક પછી એક થાય છે મળતું અને તેને ઉત્પાદ સાથે સમયભેદ છે એવું : અને તેમ વિચારતા વ્યય અને ઉત્પાદમાં સમયભેદ લક્ષમાં આવે છે. વ્યયને વિસર્જનાત્મક પ્રવાહરૂપે : લક્ષગત થાય છે. પર્યાય ક્રમવર્તી છે તેટલું જ પર્યાપ્ત લેવાથી તેને સત્ મળે છે અને ઉત્પાદ-વ્યય બન્ને : નથી. તે પર્યાયો ક્રમબદ્ધ પણ છે. એક જ સમયે હોય છે તેની હા આવે છે. તે વાત :
: પર્યાયનું ક્રમબદ્ધપણું વિશેષ વિસ્તારથી સમજીએ.
પર્યાયો એક બીજા સાથે ગૂંથાયેલી છે એ વાત સ્થળ અને સૂક્ષ્મ પ્રવાહો
• વાંચતા કે સાંભળતા આપણને એવું લક્ષમાં આવે પર્યાયના પ્રવાહને આપણે સ્થૂળરૂપે અને ' ઇ
છે.) : છે કે પર્યાયો ક્રમબદ્ધ હોય તો પછી જીવના સૂક્ષ્મરૂપે બન્ને રીતે જોઈ શકીએ છીએ. સામાન્ય રીતે : પુરુષાર્થને ક્યાં સ્થાન મળે છે? ખરેખર પુરુષાર્થ આપણું જ્ઞાન ધૂળ હોવાથી સ્થૂળરૂપે જ જોવા :
: સાથે તેને અથડામણ નથી પરંતુ એ ચર્ચા વર્તમાનમાં ટેવાયેલા છીએ. ઉત્પાદ-વ્યય એવા શબ્દોથી છે અને
5 : આ ગાથા સાથે સંબંધરૂપ નહીં હોવાથી નહીં કરીએ.
આ
: બીજો ખ્યાલ એ આવે કે બધી પર્યાયોમાં અન્વયરૂપ નથી એવા સ્પષ્ટ જજુદા વિભાગો આપણા જ્ઞાનમાં : આવે છે. આ સ્થળ કથન છે. જ્યારે ઉત્પાદ અને .
O : દ્રવ્ય રહેલું છે તેથી બધી પર્યાયો દ્રવ્ય સામાન્ય વ્યયને સર્જનાત્મક પ્રવાહ અને વિસર્જનાત્મક પ્રવાહ -
* મારફત એક બીજા સાથે સંકળાયેલી છે. એ દૃષ્ટિએ એમ લક્ષમાં લઈએ ત્યારે ખ્યાલમાં આવે છે કે સ્થળ :
એ વાત સાચી છે. પરંતુ અહીં આપણે પર્યાયનું પ્રવાહમાં એક સૂક્ષ્મ પ્રવાહ પણ ચાલ્યો જાય છે. • બદ્ધપણ જુદી રીતે વિચારમાં લેવું છે. દૃષ્ટાંતો : આપણે હાથ ઊંચો કરીએ ત્યારે પહેલા : પર્યાયના પ્રવાહને સૂક્ષ્મ રીતે જોવાનો આપણે નીચો હતો અને હવે ઊંચો છે એમ બે જ સ્થિતિ : પ્રયત્ન કર્યો છે. દિવાલમાં એક ઈંટ મૂકવામાં આવે લક્ષમાં લઈએ છીએ. સૂક્ષ્મતાથી જોઈએ ત્યારે એ ' ત્યારે તે ક્યાંથી આવી તેનો વિચાર આપણે કરીએ હાથ ધીમે ધીમે નીચેથી ઉપર જાય છે ત્યાં પ્રવાહ : છીએ. તે ઈંટ કોઈ એક અન્ય રચનારૂપે હતી ત્યાંથી લક્ષણ ખ્યાલમાં આવે છે. માટીના પિંડના વ્યયને : છૂટી પડીને અહીં આવી છે. એક રચના છોડીને એ
જ્ઞેયતત્વ - પ્રજ્ઞાપના
४८
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |