Page Text
________________
આ ગાથામાં સ્વરૂપ અસ્તિત્વનું સ્વરૂપ દર્શાવવામાં આવ્યું છે. વિશ્વના દરેક પદાર્થને સ્વરૂપ અસ્તિત્વ ગણવામાં આવ્યા છે. તેને દ્રવ્યના સ્વભાવરૂપે માન્ય ક૨વામાં આવે છે. દરેક પદાર્થ એકબીજાથી અત્યંત ભિન્ન છે. તેથી દરેક સ્વરૂપ અસ્તિત્વો ભિન્ન છે.
દરેક પદાર્થના સ્વરૂપ અસ્તિત્વો અલગ છે
·
અર્થાત્ વિશ્વના બધા પદાર્થો પોતાનું સ્વતંત્ર સ્થાન લઈને રહેલા છે. ટીકામાં આવા દ્રવ્ય સ્વભાવને સમજાવવામાં આવે છે.
સ્વરૂપ અસ્તિત્વ અનાદિ અનંત છે. અર્થાત્
:
આપણે ગા.૯૩ અને ૯૫ ગાથામાં પદાર્થનું : તેના ઉત્પત્તિ વિનાશ કયારેય બને નહીં. આ પ્રમાણે સ્વરૂપ શું છે તે સમજવાની શરૂઆત કરી છે. : હોવાથીતેની હયાતી માટે અન્ય કોઈ દ્રવ્યની અપેક્ષા પદાર્થમાં દ્રવ્ય-ગુણ-પર્યાય તથા ઉત્પાદ-વ્યય-ધ્રુવ : લાગુ પડતી નથી. સત્ શાશ્વત હોવાથી તે પોતાનું આ બધું આવી જાય છે. પદાર્થ પોતે આ વિશ્વમાં : એકરૂપપણુ ટકાવીને રહેલ છે. અર્થાત્ તેના મૂળભૂત પોતાનું સ્વતંત્ર સ્થાન લઈને રહેલો છે. અહીં : બંધારણમાં કોઈ ફે૨ફા૨ થાય નહીં. અહીં‘‘એકરૂપ અસ્તિત્વને દ્રવ્યના સ્વભાવરૂપે દર્શાવવામાં આવ્યું વૃતિ’’ શબ્દથી માત્ર ત્રિકાળ સ્વભાવ લેવા માગતા છે. અસ્તિત્વ એક ગુણ છે. સ્વરૂપ અસ્તિત્વ તે નથી પરંતુ પોતાનું દ્રવ્ય-ગુણ-પર્યાયપણુ સદાય એકબીજો શબ્દ છે બન્નેમાં અસ્તિત્વ શબ્દ સમાન ટકાવી રાખે છે એવો ભાવ લક્ષમાં લેવો જેવો છે. છે તેથી આપણે એ વિચારવાનું છે કે આચાર્યદેવ આ રીતે દરેક પદાર્થ પોતાના મૂળભૂત બંધારણને અસ્તિત્વ ગુણને જ સ્વરૂપ અસ્તિત્વ કહેવા માગે છે કયારેય છોડતા નથી. ‘વિભાવ ધર્મથી વિલક્ષણ’’ કે પદાર્થની અખંડ સત્તાને માટે સ્વરૂપ અસ્તિત્વ આ શબ્દ વાંચીએ એટલે આપણને જીવના શબ્દનો પ્રયોગ કરે છે. એક વાત ખ્યાલમાં રહે કે વિભાવની વાત સહેજે યાદ આવે. પરંતુ અહીં તો ગુણને સ્વતંત્ર સત્તા મળતી નથી. ગુણો દ્રવ્યના છ દ્રવ્યના સિદ્ધાંતની વાત છે તેથી તે અર્થ યોગ્ય આશ્રયે જ રહેલા હોય છે. સત્તા પદાર્થને મળે છે નથી. વિભાવ ધર્મથી વિલક્ષણ એટલે પોતાથી જાદા તેથી અસ્તિત્વ ગુણ એ સ્વરૂપ અસ્તિત્વ નથી. જે કોઈ પદાર્થો છે તેના ભાવની વાત ક૨વા માગે છે. જીવ પુદ્ગલ દ્રવ્યથી ભિન્ન છે. માટે પુદ્ગલના ભાવનો જીવમાં અભાવ છે. આગળ વિચારીએ તો બે જીવો પણ અલગ જ છે તેથી એક જીવના ભાવમાં અન્ય જીવના ભાવનો અભાવ છે. અર્થાત્ દરેક દ્રવ્ય પોતાના સ્વભાવ અને પરિણામને પદ્રવ્યથી અત્યંત ભિન્ન રાખીને સદાયને માટે રહેલા છે.
:
કોઈ અપેક્ષાએ અસ્તિત્વ ગુણને દ્રવ્યનું લક્ષણ કહી શકાય પરંતુ દ્રવ્યનો સ્વભાવ ન કહી શકાય. વિશ્વમાં જે છ દ્રવ્યો છે તે દરેકને પોતાના અસાધારણ ગુણો છે જેનાથી તે દરેક એકબીજાથી જાદા પડે છે. અહીં જયારે દ્રવ્યના લક્ષણની વાત હોય ત્યારે તે છએ દ્રવ્યોમાં સમાન હોવું જોઈએ. તેથી અસાધારણ ગુણ કામ ન આવે. સામાન્ય ગુણો અનેક છે પરંતુ તેમાં અસ્તિત્વની મુખ્યતા છે. વિદ્યમાનતા હોય તો જ આગળ વર્ણન થઈ શકે જે અવિદ્યમાન હોય તેની આગળ વાત ન ચાલે. સસલાને શિંગડા છે જ નહીં તો પછી તેનું વર્ણન શું થાય? આ રીતે અનેક સામાન્ય ગુણોમાં અસ્તિત્વને મુખ્ય ગણીને તેને દ્રવ્યના લક્ષણરૂપે કહી શકાય. તે દ્રવ્યનો સ્વભાવ ન કહેવાય.
૨૬
ભાવ અને ભાવવાનઃ- અહીં સ્વરૂપ અસ્તિત્વએ ભાવવાન છે અને તેમાં આ ગુણ પર્યાય વગે૨ે ભેદ જોવામાં આવે તે ભાવ છે. આ રીતે ભાવ અને ભાવવાન એવા શબ્દો કથંચિત્ જુદાપણાને દર્શાવે છે પરંતુ જેમ બે પદાર્થો જુદા છે એવું જુદાપણું ત્યાં નથી. જ્યાં કથંચિત્ અતભાવ છે ત્યાં : તાદાત્મ્યપણું પણ છે. એક પદાર્થ અને તેના બધા ભેદો એકક્ષેત્રાવગાહરૂપ જ હોય છે. બે પદાર્થો જાદા જ્ઞેયતત્ત્વ - પ્રજ્ઞાપન
:
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |