SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 227
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ આવે છે તે સંસાર અવસ્થામાં જ લાગુ પડે છે. : દ્રવ્યકર્મો જીવની સાથે ઉભયબંધરૂપે બંધાય છે. સિદ્ધ દશામાં લાગુ નથી પડતો. અબાધાકાળ સુધી જીવની સાથે બંધાયેલા રહે છે ૩) દ્રવ્યના પરિણામ = જાના દ્રવ્યકર્મનો ઉદય તે . અને પછી છૂટા પડે છે. તેને કર્મ ઉદયમાં આવ્યું નિમિત્ત છે. • અને ખરી ગયું એમ કહેવામાં આવે છે. આ રીતે • જીવ પોતાના વિભાવ ભાવ દ્વારા દ્રવ્યકર્મની સાથે ૪) કેવળ સ્વ પરિણામ માત્રનું = જીવની વિભાવરૂપ * : આ પ્રકારે બંધને પ્રાપ્ત થાય છે. એ બંધ છે. તે અવસ્થા (નૈમિત્તિક) અહીં કેવળ અને માત્ર : : નિમિત્ત નૈમિત્તિક સંબંધરૂપ છે. એક દ્રવ્યરૂપ તાદાભ્ય એવા બે શબ્દોનો પ્રયોગ કરવામાં આવ્યો છે. : : નથી. અર્થાત્ એવા સંબંધ સમયે પણ જીવ દ્રવ્યકર્મથી એટલે કે જીવ તે સમયે વિભાવ ભાવ જ કરે : : અત્યંત જાદો જ છે. છે. તે પોતાની શુદ્ધ પર્યાયને કરતો નથી અને . પદ્રવ્ય-કર્મ કરવાનો તો પ્રશ્ન જ નથી. સામાન્ય રીતે જીવ કર્મને બાંધે છે અને જીવ ૫) તે પરિણામ દ્રવ્યત્વભૂત હોવાથી = વિભાવ : કર્મને છોડે છે. એ રીતે આપણે સાંભળવાને, • વાંચવાને, વિચારવાને ટેવાયેલા છીએ. તેથી તે રીતે પરિણામ જીવ દ્વારા જ કરવામાં આવ્યા છે. ' તેના આપણે સ્વીકાર કરીએ છીએ. આ ગાથામાં ૬) કર્તાપણું અનુભવતો થકો = પોતાની પર્યાય : કર્મો જીવને ગ્રહે છે અને છોડે છે. એમ લીધું છે. છે માટે પોતે કર્તા છે. વળી તે અશુદ્ધ પર્યાય ' તેથી તે રીતે વિચારીએ. જીવના વિભાવ અનુસાર હોવાથી કર્તાપણું યોગ્ય છે. જીવ જ્યારે શુદ્ધ : દ્રવ્યકર્મો આવે છે અને બંધાય છે. દ્રવ્ય આસવ અને પર્યાયને કરે છે ત્યારે તેને અકર્તા અથવા જ્ઞાતા : દ્રવ્યબંધનું એ સ્વરૂપ આપણા ખ્યાલમાં છે. જીવ કહેવામાં આવે છે. આ રીતે અજ્ઞાની જીવ બન્ને : જ્યારે શુદ્ધતારૂપે પરિણમે છે ત્યારે નવા કર્મો બંધાતા અપેક્ષાએ વિભાવ પર્યાયનો કર્તા છે. : નથી અને સત્તામાં પડેલા કર્મો ખરી જાય છે. તેથી ૭) તેના તે જ પરિણામ = જીવના તે સમયના ' જીવ કર્મને છોડે છે. તે કર્મની નિર્જરા કરે છે. એ વિભાવ પરિણામ આ પરિણામ જુના કર્મોદય : રીતે આપણે સમજીએ છીએ. આ રીતે આખું વજન અનુસાર નૈમિત્તિક છે પરંતુ નવા દ્રવ્યકર્મની : જીવના ભાવ ઉપર આવે છે. અપેક્ષાએ નિમિત્ત છે. હવે કર્મ જીવને બાંધે છે અને મૂકે છે. એવા કર્મ પરિણામને પામતી પુગલ રજ = જીવ : શબ્દ પ્રયોગ થાય ત્યારે આપણે સ્ટેજે ભાવકર્મથી જે સમયે વિભાવ કરે છે તે સમયે તે જ ક્ષેત્રે રહેલી : વિચારીએ છીએ અને તે યોગ્ય છે. જીવ પોતાની કાર્મણ વર્ગણા નવા દ્રવ્ય કર્મરૂપે પરિણમે છે તેથી ... વિભાવ પર્યાય સાથે ભાવ આસવ અને ભાવબંધરૂપે અહીં પુદ્ગલ રજ શબ્દથી કાશ્મણ વર્ગણા સમજવું. : થાય છે. એ જીવ બંધ છે. એ પણ આપણે અભ્યાસમાં : લીધું છે. હવે આપણે એ જ વાત દ્રવ્યકર્મથી જે કાર્મણ વર્ગણા કર્મરૂપે પરિણમે છે તે નવા વિચારીએ. દ્રવ્યકર્મની રચના કઈ રીતે થઈ છે? દ્રવ્યકર્મો જીવની સાથે વિશિષ્ટ અવગાહરૂપે જીવ જીવ પોતે સંસારી રહેવા માગે છે માટે વિભાવરૂપે વડે ગ્રહાય છે. • પરિણમે છે. પોતાનો સંસાર ચાલુ રાખવા માટે એ સમયે જે જાના દ્રવ્યકર્મો ઉદયમાં આવ્યા અજ્ઞાની જીવ જ દ્રવ્યકર્મની રચના કરે છે. ઘાતિ હતા તે જીવથી જુદા પડે છે. તેથી જીવ દ્રવ્યકર્મથી ' કર્મો ઉદયમાં આવીને જીવના વિભાવમાં નિમિત્ત મુકાય છે એમ કહેવાય છે. આશય છે કે નવા : થાય અને અઘાતિ કર્મો તેને સંયોગરૂપ સામગ્રી પ્રવચનસાર - પીયૂષ ૨૨૭
SR No.008329
Book TitlePravachansara Piyush Part 2
Original Sutra AuthorKundkundacharya, Amrutchandracharya
AuthorHimmatlal Jethalal Shah
PublisherGrand Rapid America Mumukshu Mandal America
Publication Year2006
Total Pages268
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion
File Size1 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy