Page Text
________________
જીવ તેમના વડે (મોહ રાગ દ્વેષ વડે) બંધરૂપ : તેનું તાદાભ્યપણું છે. અહીં અજ્ઞાનમય અને જ્ઞાનમય થાય છે.
: બે જાતના પરિણામોનો જ વિચાર કરીએ. જ્ઞાની
- જ્ઞાનરૂપે પરિણમે છે અર્થાત્ ત્યાં સમ્યગ્દર્શનઆ ગાથામાં આચાર્યદેવ ભાવબંધનું સ્વરૂપ :
: સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્રચારિત્ર રૂપના પરિણામો છે. દર્શાવે છે. જીવ વિભાવરૂપે પરિણમે છે. તે ભાવબંધ
અને તેનાથી તન્મય છે. અજ્ઞાની જીવ મિથ્યાદર્શન, છે. અર્થાત્ જીવ અને વિભાવ પર્યાય વચ્ચેના
મિથ્યાજ્ઞાન અને મિથ્યાચારિત્રરૂપે પરિણમે છે અને સંબંધને ભાવબંધ કહે છે. તે સમયે પરદ્રવ્ય તેમાં :
: તે જીવ તે ભાવ સાથે પણ તન્મય છે. જીવ શુદ્ધતારૂપે નિમિત્ત છે. હવે સિદ્ધાંત સમજીએ.
: પરિણમે તે બદ્ધતા છે અને જીવ અશુદ્ધતારૂપે જીવને પોતાના પરિણામો સાથે તાદાભ્યપણું : પરિણમે તે ભાવબંધ છે. શુદ્ધતારૂપે પરિણમેતો જીવ છે. તેથી જીવ અજ્ઞાન ભાવરૂપે, સાધકરૂપે અને : સ્વ સમય અને અશુદ્ધતારૂપે પરિણામેલો જીવ સિદ્ધરૂપે એમ જે અવસ્થારૂપે પરિણામે તેની સાથે : પરસમય છે જ્ઞાની
અજ્ઞાની. ૧) જાણે છે.
રાગને કરે છે. ૨) સમ્યગ્દર્શન, સમ્યકજ્ઞાન, સમ્યચારિત્ર | મિથ્યાદર્શન, મિથ્યાજ્ઞાન, મિથ્યાચારિત્ર સ્વસમય પ્રવૃત્તિ
પર સમય પ્રવૃત્તિ શુદ્ધ પર્યાય
અશુદ્ધ પર્યાય પર્યાયનું સ્વભાવ સાથે તન્મયપણું
પર્યાયનું સ્વભાવ સાથે તન્મયપણું ભાવબંધનો અભાવ
ભાવબંધનો સભાવ દ્રવ્યકર્મો જ્ઞાનમાં નિમિત્ત
દ્રવ્યકર્મ વિભાવમાં નિમિત્ત સંયોગો જ્ઞાનમાં નિમિત્ત
સંયોગના લક્ષે વિભાવભાવ પર્યાય સાથે બદ્ધતા
પર્યાય સાથે ભાવબંધ આ રીતે આ ગાથામાં જીવ અને વિભાવ : સદાયને માટે જીવની પર્યાયમાંથી જાય છે. જે કાયમ પર્યાય વચ્ચેના સંબંધને ભાવબંધરૂપે દર્શાવ્યા છે. માટે જાય તે જીવનું સ્વરૂપ નથી તેથી જીવને વિભાવ જીવને શુદ્ધ પર્યાય સાથેના સંબંધને બદ્ધતા . પર્યાય સાથે જે સંબંધ છે તેને ભાવબંધ કહ્યો છે. ગણવામાં આવે છે. જ્યારે વિભાવ પર્યાય સાથેના સમયસાર ૨૯૪ ગાથામાં પણ જીવ અને બંધના સંબંધને બંધ અર્થાત્ ભાવબંધ કહેવામાં આવે છે. * સ્વલક્ષણ એ રીતે જ દર્શાવ્યા છે. ત્યાં જીવનું લક્ષણ બદ્ધતા એ શુદ્ધતાનું સૂચક છે અને બંધ શબ્દ : ચૈતન્ય અને બંધનું સ્વલક્ષણ રાગ દર્શાવ્યું છે. અશુદ્ધતા દર્શાવે છે. જીવને કર્મ સાથે ઉભયબંધ : અજ્ઞાની જીવને ભાવ-આસ્રવ અને ભાવબંધ બન્ને અને શરીર સાથે વિશિષ્ટ સંબંધ બંધ - એ રીતે . સાથે જ હોય છે. તેથી અહીં ભાવાસવનો અલગ આપણે શબ્દનો પ્રયોગ કરીએ છીએ. જીવમાં જ્યાં : ઉલ્લેખ કર્યો નથી. જીવના અજ્ઞાનમય પરિણામને સુધી વિભાવ થાય છે ત્યાં સુધી તો એ વિભાવ પર્યાય : આ બન્ને નામ આપવામાં આવે છે. ખ્યાલમાં રહે કે જીવની સાથે ભાવબંધરૂપ છે અને તાદાભ્યરૂપ પણ • આસ્રવ અને બંધ એ બે શબ્દો દ્રવ્યકર્મની મુખ્યતાથી છે. જીવ સ્વભાવના આશ્રયે અજ્ઞાન અને વિભાવનો : લેવામાં આવ્યા છે. દ્રવ્યકર્મોનું જીવ સાથે બંધાવા અભાવ કરીને વીતરાગ થાય છે ત્યારે વિભાવ : માટે આવવું એ દ્રવ્યાસવ છે અને તેનું જીવ સાથે પ્રવચનસાર - પીયૂષ
૨૧૫
| SR No. | 008329 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 2 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 268 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |