Page Text
________________
શાસ્ત્રમાં આ બે ગાથાઓ અલગ છે, બન્ને : વિષય એ જ રહે છે. આ અપેક્ષાએ ત્યાં નિત્યપણું
ગાથાઓ સંબંધવાળી હોવાથી સાથે સમજવી સહેલી : પડશે. ગા. ૫૦માં ક્ષયોપશમ જ્ઞાનની વાત છે અને ગાથા ૫૧માં ક્ષાયિક જ્ઞાનની વાત છે. છદ્મસ્થના જ્ઞાન અને પરમાત્માના જ્ઞાનની ત્રણ અપેક્ષા લઈને સરખામણી કરવામાં આવી છે.
લેવામાં આવ્યું છે. ૫૨માત્માનું પોતાનું જ્ઞાન દરેક સમયે નવી નવી પર્યાયરૂપે થાય છે અને વિશ્વના પદાર્થોમાં પણ દરેક સમયે વર્તમાન પર્યાયો નવી નવી હોય છે તેથી ત્યાં વિધવિધતા છે એ અપેક્ષા અહીં લાગુ નથી પાડવી. પરમાત્મા વિશ્વના સમસ્ત પદાર્થોને તેની ત્રૈકાલિક પર્યાયો સહિત જાણે છે અને એ વિષય બદલાતો નથી એવું સમજાવવા માગે છે.
છદ્મસ્થનું જ્ઞાન
અનિત્ય
ક્ષયોપશમ ભાવ (ક્ષાયિક નથી)
પરમાત્માનું જ્ઞાન નિત્ય
ક્ષાયિક જ્ઞાન
:
ટીકામાં શબ્દો છે ‘પોતામાં સમસ્ત વસ્તુઓના શેયાકારો ટંકોત્કીર્ણ ન્યાયે સ્થિત હોવાથી જેણે નિત્યત્વ પ્રાપ્ત કર્યું છે'' શેયાકાર જ્ઞાનની પર્યાયમાંથી જ્ઞાનપણું અને જ્ઞેયોનું વર્ણન જાદા થઈ શકતા નથી. (દૃષ્ટાંત : અરીસાની સપાટી પરથી અહીં નિત્ય-અનિત્યમાં જ્ઞાનનો વિષય શું છે પ્રતિબિંબ દૂર નથી થતું) એક સમયની કોઈપણ તેની મુખ્યતાથી વાત લીધી છે. દ્રવ્ય-ગુણ નિત્ય શેયાકાર જ્ઞાનરૂપની પર્યાય માટે આ નિયમ લાગુ અને પર્યાય અનિત્ય એ ભાવ અહીં નથી. બધા પડે છે. અહીં તો કેવળજ્ઞાનની પર્યાયની વાત લેવી પર્યાયો ક્ષણિક છે માટે અનિત્ય છે તે વાત પણ છે. વિશ્વના પદાર્થો જાણે કે પરમાત્માના જ્ઞાનમાં નથી. પરમાત્મદશા એક સમયની પર્યાય અપેક્ષાએ : ખોડાઈ ગયા હોય એ રીતે પ્રતિભાસે છે. હવે તે અનિત્ય અને સાદિ અનંતકાળ અપેક્ષાએ નિત્ય એવી : જ્ઞેયાકારો પરમાત્માના જ્ઞાનમાં સાદિ અનંતકાળ કોઈ વાત અહીં લેવી નથી. અહીં તો જ્ઞાનની ... (ટંકોત્કીર્ણ) રહેશે. જ્ઞાનની પર્યાયો બદલાયા કરશે પર્યાયનો વિષય શું છે તે અનુસાર નિત્ય-અનિત્ય : (ક્ષણિક લક્ષણના કારણે) પરંતુ જ્ઞાનનો વિષય નિત્ય વિચારવું છે. ક્ષયોપશમ જ્ઞાનમાં એક સમયે એક : વિષય જણાય છે. ત્યાં જ્ઞપ્તિ પરિવર્તન છે. અર્થાત્ જ્ઞાન એક વિષયને છોડીને અન્ય વિષયને જાણવા જાય છે. પહેલા સમયે ટેબલને જાણતા જ્ઞાનની પર્યાય તે આકારે શેયાકારરૂપ થાય છે. બીજા સમયે ખુરશીને જાણતા જ્ઞાનની પર્યાય તે રૂપે થાય છે. આ રીતે ટેબલ અને ખુરશી વિષયો અલગ થઈ ગયા. તે અપેક્ષાએ ત્યાં નિત્યપણું નથી અર્થાત્ અનિત્યપણું છે.
રહેશે.
ક્ષયોપશમ જ્ઞાન - ક્ષાયિક જ્ઞાન
·
:
જેવો સર્વજ્ઞ સ્વભાવ છે તેવી સર્વજ્ઞદશા ૫૨માત્માને પ્રગટ થઈ છે. જેટલું શક્તિરૂપ સામર્થ્ય હતું તે બધું વ્યક્ત પ્રગટ થઈ ગયું છે. નિમિત્તરૂપે જ્ઞાનાવરણીય કર્મનો ક્ષય છે તેને લક્ષમાં રાખીને પરિપૂર્ણ વ્યક્તતાને પામેલ કેવળજ્ઞાન ક્ષાયિક જ્ઞાન એવું નામ પામે છે. નીચલી અવસ્થામાં જ્ઞાનની પર્યાયમાં પરિપૂર્ણ ખીલવટ નથી. બધી શક્તિ બહા૨ આવીને વ્યક્ત થઈ નથી. થોડું જ સામર્થ્ય પ્રગટ થયું છે. નિમિત્ત અપેક્ષાએ જ્ઞાનાવરણીય કર્મનો
૯૯
બધા પદાર્થોને નથી જાણતું
હવે ત્રણેના ભાવ સમજવાનો પ્રયત્ન કરીએ.
બધા પદાર્થોને
જાણે છે. (સર્વગત)
પરમાત્મા એક સમયમાં વિશ્વના સમસ્ત પદાર્થોને તેની ત્રણ કાળની પર્યાયો સહિત જાણે છે. હવે સાદિ અનંતકાળ સુધી પરમાત્માના જ્ઞાનનો : પ્રવચનસાર - પીયૂષ
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |