Page Text
________________
કરતો રહ્યો છે. ક્યારેક સુખ મળે પણ ખરું. ત્યાં : લેવામાં આવી છે. ટકીને બદલવું દરેક પદાર્થમાં નિયમ નથી. પુણ્યનો ઉદય હોય તો જ મળે અને ... જોવા મળે છે. પદાર્થ અનેકાંત સ્વરૂપ જ છે. એકાંત તેટલા સમય પૂરતું જ મળે. જીવે અતીન્દ્રિય સુખ માન્યતાને સ્થાન નથી. વિશ્વમાં સર્વથા નિત્ય કોઈ કયારેય અનુભવ્યું નથી. તે માટેના પ્રયત્નો કર્યા : પદાર્થ શક્ય જ નથી તેથી સિદ્ધ પરમાત્માને પણ નથી. વળી જેને ઈન્દ્રિય સુખની માગણી છે તેને કે સમયે સમયે નવી નવી પર્યાયો પ્રગટ થયા કરે છે. અતીન્દ્રિય સુખ પ્રાપ્ત થતું જ નથી. જેને ઈન્દ્રિય : સિદ્ધ પર્યાયો એકરૂપ અવશ્ય છે પરંતુ એની એ સુખની નિરર્થકતા લાગે, જેને તે દુ:ખરૂપ છે એવો : પર્યાય કાયમ નથી રહેતી. એવી ને એવી પર્યાયો નિર્ણય થાય, જેને તે દુ:ખરૂપ લાગે, જે વિષયસુખથી : સાદિ અનંતકાળ સુધી પ્રગટ થયા કરે છે. પાછો ફરવા માગે છે તેને જ અતીન્દ્રિય સુખ મળે. : બન્ને પ્રકારના સુખ મેળવવા માગે તેને કાંઈ હાથ ન : ગાથા - ૧૮ આવે. તીવ્ર વૈરાગ્યની ભાવના જેને છે તેને તો : હાતે સિવાળા છે સૌ કોઈ વધારને. સ્વાનુભૂતિ થાય. જયારે અહીં તો પરમાત્માના
વળી કોઈ પર્યયથી દરેક પદાર્થ છે સદ્ભત ખરે. ૧૮. સુખની વાત કરીએ છીએ. જે ઈન્દ્રિય સુખ-દુઃખ : છોડીને પરમાત્મદશા પ્રગટ કરવા માગે છે તેને કોઈ પર્યાયથી ઉત્પાદ અને કોઈ પર્યાયની આચાર્યદેવ એક વિશ્વાસ જન્માવે છે. સંયોગી સુખ : વિનાશ સર્વ પદાર્થ માત્રને હોય છે. વળી કોઈ પ્રાપ્ત થાય અથવા ન પણ થાય. જયારે સ્વભાવ : પર્યાયથી પદાર્થ ખરેખર ધ્રુવ છે. સન્મુખના પુરુષાર્થથી અવશ્ય અતીન્દ્રિય સુખ મળે. વળી સંયોગી સુખનો અભાવ અવશ્ય થવાનો છે
ગા. ૧૭ની બીજી લીટીમાં જે વાત લીધી છે તેની સામે પરમાત્માનું સુખ શાશ્વત છે. આ પ્રકારના : તે જ વાત આ ગાથામાં લેવામાં આવી છે. બધા કોલ કરાર જ્ઞાની કરે છે. આ પ્રમાણે સધિયારો - દ્રવ્યોમાં સત્ હંમેશા ઉત્પાદ-વ્યય-ધ્રુવયુક્ત જ હોય મળતા પાત્ર જીવનો ઉત્સાહ વધી જાય છે. વિશ્વાસ : એ વાત અહીં લીધી છે. આ વાત નવી નથી પરંતુ વધી જાય છે. તે અવશ્ય ઉગ્ર પુરુષાર્થી બને છે. : જયસેન આચાર્યદેવની ટીકામાં આ વાત એક જીવે એક જ વાર અને એક જ પ્રકારનો પુરુષાર્થ : પ્રશ્નોત્તરરૂપે સારી રીતે લેવામાં આવી છે. તેનો કરવાનો છે અને તેના ફળમાં સાદિ અનંતકાળ : ગુજરાતી અનુવાદ ભાવાર્થરૂપે રહેલો છે. તેથી તેનો અનંત અવ્યાબાધ સુખની તેને પ્રાપ્તિ થવાની છે. આ અભ્યાસ કરીએ. આવો નિર્ણય આવવો એ કાંઈ નાની સુની વાત :
પ્રશ્ન કરનાર વસ્તુને ઉત્પાદ-વ્યય-ધ્રુવરૂપ નથી. આવો નિર્ણય આવ્યા બાદ પણ અનાદિના :
: માનવા તૈયાર નથી તેની દલીલ છે કે વસ્તુને ધ્રુવ ઈન્દ્રિય સુખને કાયમ માટે દૂર કરવાની વાત પણ :
' અર્થાત્ સર્વથા નિત્ય જ માનવું યોગ્ય છે. તેની સામે સહેલી નથી. તીવ્ર વૈરાગ્યની ભૂમિકા આ માટે જરૂરી :
: ત્રણ દૃષ્ટાંત આપીને વાત કરે છે. માટી, સોનું અને
દૂધ એ ત્રણ સદાય એકરૂપ જોવા મળતા નથી. સિદ્ધદશાની આ વાત સાંભળીને કોઈને એમ : માટીમાંથી વાસણ, સોનામાંથી દાગીના અને થાય કે સિદ્ધદશા પ્રગટ થયા પછી પર્યાય ન હોય : દૂધમાંથી દહીં વગેરે બને છે. આ ત્રણે તો દૃષ્ટાંત તો તેની તે વાત સાચી નથી. સત્ હંમેશા ઉત્પાદ- * જ છે. ખરેખર બધા પદાર્થોમાં નિત્ય અને અનિત્ય વ્યય-ધ્રુવ યુક્ત જ હોય એ સિદ્ધાંત પરમાત્માને પણ ; બન્ને ધર્મો અવશ્ય વિદ્યમાન છે. પ્રશ્ન કરનારને આ લાગુ પડે છે. આ વાત ગાથાની બીજી લીટીમાં : વાસ્તવિકતાનો સ્વીકાર કર્યા વિના બીજો રસ્તો નથી. પ્રવચનસાર - પીયૂષ
૩૯
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |