Page Text
________________
જયારે સ્વભાવ સન્મુખ જ્ઞાનના ફળમાં જીવને : પરમાત્મા વિશ્વના સમસ્ત પદાર્થને જાણે છે ત્યારે અતીન્દ્રિય આનંદનો અનુભવ છે.
તેને અનંત સુખ છે. આ રીતે પર પદાર્થના જ્ઞાનને (૨) જ્ઞાનનો વિષય શું છે?
સુખ સાથે સીધો સંબંધ નથી. જો ઈન્દ્રિય જ્ઞાન વડે જ્ઞાનનો વિષય (અ) પોતાનો આત્મા : જણાય છે તો દુ:ખ છે અને કેવળ જ્ઞાન વડે જણાય (બ) પરદ્રવ્ય.
* : છે તો સુખ છે તેથી ખરેખર તો ઈન્દ્રિય જ્ઞાન દુઃખરૂપ (અ) જ્ઞાનનો વિષય જયારે પોતાનો આત્મા :
Sા : છે અને કેવળજ્ઞાન સુખરૂપ છે એ જ વાત નક્કી છે ત્યારે તે જ્ઞાન પોતાના આત્માને સીધું જાણે છે. થાય છે. પોતે જાણનાર, જાણવાની ક્રિયા કરીને પોતાને : ગા. ૫૭માં એ જ્ઞાન કોની સન્મુખ છે તે જાણે છે. ત્યાં જ્ઞાતા જ્ઞાન-શેય ત્રણનું અભેદપણું : વાત લઈને પ્રત્યક્ષ અને પરોક્ષપણું દર્શાવ્યું છે. જે સધાય છે. તે જ્ઞાન પ્રત્યક્ષ છે. તેનું ફળ જીવને : જ્ઞાન કેવળ આત્મા પ્રતિ જ નિયત છે તેને અહીં અતીન્દ્રિય સુખ છે. ઈન્દ્રિયનો વિષય તો રૂપી પદાર્થ કે પ્રત્યક્ષ જ્ઞાન કહ્યું છે. જ છે તેથી આત્મા તેનો વિષય ન થઈ શકે પરંતુ : જે જ્ઞાન ઈન્દ્રિયોનું અવલંબન લઈને પરદ્રવ્યને મન રૂપી-અરૂપી બન્નેને વિષય કરે છે અર્થાત્ મન : જાણે છે તે પરોક્ષ જ્ઞાન છે. અહીં તે જ્ઞાન ઈન્દ્રિય અરૂપીને જાણવામાં પણ નિમિત્ત છે તેથી મનના : પ્રતિનિયત છે માટે ઈન્દ્રિય પ્રત્યક્ષ છે એવું દર્શાવવું સંગે અનુમાન જ્ઞાનમાં પોતાનો આત્મા જાણી શકાય " નથી પરંતુ તે જ્ઞાન પરદ્રવ્યને ઈન્દ્રિય વડે જાણે છે છે. પરંતુ મન એ બાહ્ય સાધન છે માટે અનુમાન • માટે તે જ્ઞાન પરોક્ષ છે એમ સમજાવવા માગે છે. જ્ઞાન પરોક્ષ છે અને ત્યાં અતીન્દ્રિય આનંદ નથી. : કેવળ જ્ઞાનમાં પણ પરદ્રવ્ય જણાય છે પરંતુ તે જ્ઞાન આ રીતે જે અનુમાન જ્ઞાન પોતાના આત્માને જાણે : પ્રત્યક્ષ છે. જયારે જીવ ઈન્દ્રિય જ્ઞાન વડે પ૨દ્રવ્યને છે તે પણ પરોક્ષ જ છે.
જાણે છે ત્યારે તે પરોક્ષરૂપે પરદ્રવ્યને જાણે છે. | (બ) જ્ઞાનનો વિષય જયારે પરદ્રવ્ય છે ત્યારે : આ ગાથામાં ઈન્દ્રિયનું અસ્તિત્વ જીવથી તદ્દન તે પણ પ્રત્યક્ષ અને પરોક્ષ એવા બે ભેદરૂપ છે. જે : જાદુ છે એમ દર્શાવ્યું છે. ઈન્દ્રિયો તો શરીર જ્ઞાન ઈન્દ્રિય અને મન દ્વારા પરદ્રવ્યને જાણે છે તે પરિણામને પ્રાપ્ત છે. તે મૂર્તિ છે. જીવ અને શરીર પરોક્ષ જ્ઞાન છે. જાણનાર જીવ અરૂપી છે તે મૂર્ત કે બન્ને વિશિષ્ટ એક ક્ષેત્રાવગાહ સંબંધને પ્રાપ્ત થઈને એવી ઈન્દ્રિયો દ્વારા પરને જાણે છે તેથી ત્યાં : રહેલા છે અને લૌકિકમાં તેમને એકરૂપે જ ગણવામાં પરોક્ષપણું છે.
: આવે છે. પરંતુ તે સમયે પણ ઈન્દ્રિયો જીવને સ્પર્શતી કેવળજ્ઞાન વિશ્વના સમસ્ત પદાર્થોને અન્ય • નથી. અર્થાત્ ઈન્દ્રિયો જીવથી અત્યંત ભિન્ન રહે છે. અવલંબન વિના સીધું જાણે છે. માટે તે જ્ઞાન પ્રત્યક્ષ
• ગાથા - ૫૮ છે. કેવળજ્ઞાનની પ્રત્યક્ષતા બે પ્રકારે આપણા ખ્યાલમાં આવે છે. જ્ઞાનની પર્યાય પોતાના સ્વભાવ : અર્થો તણું જે જ્ઞાન પરતઃ થાય તેહ પરોક્ષ છે; સન્મુખ છે માટે પ્રત્યક્ષ અને જ્ઞાન વિશ્વના પદાર્થને ' જીવમાત્રથી જ જણાય જો, તો જ્ઞાન તે પ્રત્યક્ષ છે. ૫૮. સીધું જાણે છે માટે પ્રત્યક્ષ.
: પર દ્વારા થતું જે પદાર્થો સંબંધી વિજ્ઞાન તે તો જ્ઞાન ઈન્દ્રિયના સાધન વડે જયારે પરદ્રવ્યને કે પરોક્ષ કહેવામાં આવ્યું છે; જો કેવળ જીવ વડે જાણે છે. ત્યારે ત્યાં પરમાર્થે દુઃખ જ છે. જયારે ? જ જાણવામાં આવે તો તે જ્ઞાન પ્રત્યક્ષ છે. ૧૧૨
જ્ઞાનતત્વ – પ્રજ્ઞાપન
| SR No. | 008328 |
| Book Title | Pravachansara Piyush Part 1 |
| Original Sutra Author | Kundkundacharya, Amrutchandracharya |
| Author | Himmatlal Jethalal Shah |
| Publisher | Grand Rapid America Mumukshu Mandal America |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 172 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Discourse, Philosophy, & Religion |
| File Size | 1 MB |