________________
Version 001: remember to check http://www.AtmaDharma.com for updates
ચોથી ઢાળ ]
[ ૧૨૭ સમ્યજ્ઞાનને પ્રાપ્ત કરીને* સમ્યક્રચારિત્ર પ્રગટ કરવું જોઈએ; ત્યાં સમ્યક્રચારિત્રની ભૂમિકામાં જે કંઈ રાગ રહે છે તે શ્રાવકને અણુવ્રત અને મુનિને મહાવ્રતના પ્રકારનો હોય છે, તેને સમ્યગ્દષ્ટિ પુણ્ય માને છે, ધર્મ માનતા નથી.
જે શ્રાવક નિરતિચાર સમાધિમરણને ધારણ કરે છે તે સમતાપૂર્વક આયુષ્ય પૂરું થવાથી યોગ્યતા પ્રમાણે સોળમા સ્વર્ગ સુધી ઉત્પન્ન થાય છે, અને ત્યાંથી આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં મનુષ્ય પર્યાય પામે છે; પછી મુનિપદ પ્રગટ કરી મોક્ષ પામે છે. માટે સમ્યગ્દર્શન-જ્ઞાનપૂર્વક ચારિત્રનું પાલન કરવું તે દરેક આત્મહિતૈષી જીવનું કર્તવ્ય છે.
નિશ્ચયસમ્યક્રચારિત્ર તે જ ખરું ચારિત્ર છે-એમ શ્રદ્ધા કરવી અને તે ભૂમિકામાં જે શ્રાવક અને મુનિના વ્રતના વિકલ્પ ઊઠે છે તે ખરું ચારિત્ર નથી પણ ચારિત્રમાં થતો દોષ છે, પણ તે ભૂમિકામાં તેવો રાગ આવ્યા વિના રહેતો નથી અને તે સમ્યક્રચારિત્રમાં એવા પ્રકારનો રાગ નિમિત્ત હોય તેને સહુચર ગણીને તેને વ્યવહારસમ્યફચારિત્ર કહેવામાં આવે છે. વ્યવહાર સમ્યારિત્રને ખરું સમ્યક્રચારિત્ર માનવાની શ્રદ્ધા છોડવી જોઈએ.
न हि सम्यग्व्यपदेशं चारित्रमज्ञानपूर्वकं लभते।
ज्ञानान्तरमुक्तं चारित्राराधनं तस्मात् ।।३८ ।।
અર્થ:- અજ્ઞાનપૂર્વક ચારિત્ર સમ્યક કહેવાતું નથી. તેથી ચારિત્રનું આરાધન જ્ઞાન થયા પછી કહેલ છે. [પુરુષાર્થ સિદ્ધયુપાય ગા. ૩૮]
Please inform us of any errors on Rajesh@AtmaDharma.com
