________________
१९०
समणसुत्तं ५९४. अज्जीवो पुण ओ, पुग्गल धम्मो अधम्म आयासं ।
कालो पुग्गल मुत्तो, रूवादिगुणो अमुत्ति सेसा दु ॥७॥ अजीवः पुनः ज्ञेय. पुद्गल: धर्मः अधर्मः आकाशः ।
काल: पुद्गल. मूर्तः रूपादिगुण., अमूर्तयः शेषा. खलु ॥७॥ ५९५. नो इन्दियग्गेज्झ अमुत्तभावा, अमुत्तभावा वि य होइ निच्चो ।
अज्झत्थहे निययऽस्स बन्धो, संसारहेडं च वयन्ति बन्धं ॥८॥ नो इन्द्रियग्राह्योऽमूर्तभावात्, अमूर्तभावादपि च भवति नित्यः ।
अध्यात्महेतुनियत. अस्य बन्धः, संसारहेतुं च वदन्ति बन्धम् ॥८॥ ५९६. रत्तो बंधदि कम्म, मुच्चदि कम्हिं रागरहिदप्पा ।
एसो बंधसमासो, जीवाणं जाण णिच्छयदो॥९॥ रक्तो बध्नाति कर्म, मुच्यते कर्मभी रागरहितात्मा ।
एप बन्धसमासो, जीवानां जानीहि निश्चयतः ।।९।। ५९७. तम्हा णिव्वुदिकामो, रागं सव्वत्थ कुणदि मा किंचि ।
सो तेण वीदरागो, भवियो भवसायरं तरदि ॥१०॥ तस्मात् निर्वृत्तिकामो, रागं सर्वत्र करोतु मा किचित् ।
स तेन वीतरागो, भव्यो भवसागर तरति ॥१०॥ ५९८. कम्मं पुण्णं पावं, हेऊ तेसि च होंति सच्छिदरा ।
मंदकसाया सच्छा, तिव्वकसाया असच्छा हु॥११॥ कर्म पुण्यं पाप, हेतवः तेषां च भवन्ति स्वच्छेतरा. । मन्दकषायाः स्वच्छाः, तीनकषायाः अस्वच्छा: खलु ॥११॥ सव्वत्थ वि पियवयणं, दुव्वयणे दुज्जणे वि खमकरणं । सव्वेसि गुणगहणं, मंदकसायाण दिळंता ॥१२॥ सर्वत्र अपि प्रियवचनं, दुर्वचने दुर्जने अपि क्षमाकरणम् ।
सर्वेषा गुणग्रहणं, मन्दकषायाणां दृष्टान्ता. ॥१२॥ ६००. अप्पपसंसण-करणं, पुज्जेसु वि दोसगहण-सीलतं ।
वेरधरणं च सुइरं, तित्वकसायाण लिंगाणि ॥१३॥ आत्मप्रशंसनकरण, पूज्येषु अपि दोषग्रहणशीलत्वम् । वैरधारणं च सुचिरं, तीव्रकषायाणां लिङ्गानि ॥१३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
