________________
૧૫૪
४९२.
४९३.
४९४.
४९५.
સમાસુd जे इंदियाणं विसया मणुण्णा, न तेसु भावं निसिरे कयाइ । न याऽमणुण्णेसु मणं पि कुज्जा, समाहिकामे समणे तवस्सी ॥९॥ य इन्द्रियाणां विपया मनोज्ञाः, न तेषु भावं निसृजेत् कदापि । न चामनोज्ञेषु मनोऽपि कुर्यात, समाधिकामः श्रमणस्तपस्वी ।।९।। सुविदियजगस्सभावो, निस्संगो निभओ निरासो य । वेरग्गभावियमणो, झाणंमि सुनिच्चलो होइ ॥१०॥ सुविदितजगत्स्वभावः, निस्संगः निर्भयः निराशश्च । वैराग्यभावितमनाः, ध्याने सुनिश्चलो भवति ।।१०।। पुरीसायारो अप्पा, जोई वरणाणदंसणसमग्गो । जो झायदि सो जोई, पावहरो हवदि णिइंदो ॥११॥ पुरुषाकार आत्मा, योगी वरज्ञानदर्शनसमग्रः । यः ध्यायति सः योगी, पापहरः भवति निर्द्वन्द्वः ।।११।। देहविवित्तं पेच्छइ, अप्पाणं तह य सव्वसंजोगे। देहोवहिवोसग्गं निस्संगो सव्वहा कुणइ ॥१२॥ देहविविक्तं प्रेक्षते आत्मानं तथा च सर्वसंयोगान् । दहोपधिव्युत्सर्ग, निस्संगः सर्वथा करोति ।।१२।। णाहं होमि परेसिं, ण मे परे संति णाणमहमेक्को । इदि जो झायदि झाणे, सो अप्पाणं हवदि झादा ॥१३॥ नाहं भवामि परेषां, न मे परे सन्ति ज्ञानमहमेकः । इति यो ध्यायति ध्याने, स आत्मा भवति ध्याता ।।१३।। झाट्ठिओ हु जोई जइ णो संवेय णिययअप्पाणं । तो ण लहइ तं सुद्धं भग्गविहीणो जहा रयणं ।।१४।। ध्यानस्थितो खलु योगी यदि नो संवेत्ति निजात्मानम् । ततो न लभते तं शुद्ध भाग्यविहीनो यथा रत्नम् ।।१४।। भावेज्ज अवत्थतियं, पिंडत्थ-पयत्थ-रूवरहियत्तं । छउमत्थ-केवलित्तं सिद्धत्तं चेव तस्सत्थो ॥१५॥ भावयेत् अवस्थात्रिकं पिण्डस्थ-पदस्थ-रूपरहितत्वम् । छद्मस्थ-केवलित्वं सिद्धत्वं चैव तस्यार्थः ।।१५।।
४९६.
४९७.
४९८.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
