________________
520
Jinabhadra Gani's
[ साता सातं दुःखं तद्विरहे च सुखं यस्तेन । देहेन्द्रियेषु दुःखं सौख्यं देहेन्द्रियाभावे ।। ४६३ ॥ (२०११) Sātā-'sātām duhkham tadvirahe ca sukham yatastena Déhé ndriyésu duḥkham saukhyam déhé-ndriyābhāvé ||463||(2011)]
[ The eleventh
Trans. - 463 Results of sinful and virtuous deeds, are anly distressful. And since happiness is ( attained ) in their absence, ( there is ) misery ( in case of ) body and sense organs existing, ( and ) ( there is ) happiness in absence of body and sense-organs. ( 2011 )
,
टीका- नतु यतू पुण्यफलं सातं सुखतया लोकव्यवहारतो रूढं तत् सर्व दुःखमेवेत्यनन्तरमेव समर्थितम् असावं तु पापफलत्वाद् निर्विवादं दुःखमेव । एवं च सति सर्व दुःखमेवास्ति संसारे, न सुखम् । तच्च दुःखं सिद्धस्य सर्वथा क्षीणम् । अस्तद्विरहे यद् यस्मात् सिद्धस्य स्वाभाविकं निरुपमम्, अनन्तं च युक्तिसिद्धमेत्र सुखम् तेन तस्मात् कारणात् पारिशेष्यन्यायात् संसारिणामेव जीवानां देहेन्द्रियेष्वाधारभूतेषु यथोक्तस्वरूपं दुःखम् सुखं तु देहेन्द्रियाभाव एव सिद्धस्य क्षीणनिःशेषसुख-दुःखत्वेन तस्य तत्र युक्तिसिद्धत्वादिति ॥ ४६३ ॥ (२०११)
9
D, C.—It has already been proved that even prunya-phatas are duḥkhamaya in this mundane world. And papa-thalas are undoubtedly dubkhamaya This shows that everything in this world is full of misery. This sort of duḥkha can nover
affect muktātmās.
Muktktma being free from such duḥkhas, enjoys perfect and infinite happiness showing there-by that duḥkha exists only where déha and indriyas exist; and real sukha is always found in a siddha being who is free from déha and indriyas, 11463 (2011)
Or,
जा वा देहि-दियजं सुहमिच्छह तं पडुच दोमोयं ।
संसाराईयमिदं धम्मंतरमेव सिद्विमहं ॥ ४६४ ॥ ( २०१२ )
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
