________________
जिणा मलोमेण लोभं जयंति । खत्तिया धम्मेणं जुज्यं जुज्झति संसारे एगेसिं माणवाणं जहा लाहो तहा लोहो लाहा
अप्पं च खलु आउयं लोहो पवहा जहा दुमस्स पुप्फेसु भमरो समणा सव्वेसिं पाणाणं मावियाह रसं
सुहमिच्छति
पाठ १० मो
भूतकाळ-प्रत्ययो स्वरांत धातुओने लगाडवाना ) एकवचन-बहुवचन
(१ पु० सी,ही,हीआ (सीत् ६)
"
",
,
इ+8
उ+ऊ
'पा' धातुनां रूपो सर्व पुरुष) पासी [पा+सी], पाअसी [पा+अ+सी]
पाही [पा+ही], पाअही [पा+अ+ही] सर्व वचन ) पाहीअ [पा+ही], पाअहीअपा+अहीअ] आवे. तो ते बोने स्थाने एक सजातीय दीर्घस्वर आवे छे: अ+अ
उ+उ अ+आ
=आ आ+अ ई+8
ऊ+उ भा+आ)
ऊ+ऊ ६५ सुहम् इच्छंति=सुहमिच्छंति-जुओ पृ. ३१ नि० २
६६ प्राकृतमां वपरातो भूतकाळनो 'सी' प्रत्यय अने संस्कृतमा वपरातो भूतकाळनो 'सीत्' प्रत्यय बने समान छे. 'अधासीत्' 'अघ्रासीत्' बगेरे संस्कृत रूपोमां वपरायेलो 'सीत्' [तृतीय पु• एक०] भूतकाळने दावे छे, प्राकृतमां ते व्यापक थइ सर्व पुरुष अने सर्व वचनने दर्शावे
