________________
' (૧૩૪)
ચાલ. સાહિબ સતી રંગે રાતુ, જેમ મધુકર માલતી માતુ; અવિચલ નેહ મેરને મેહા, પ્રાણસર મત ઘો છેહા ઉપા
ભાવસહિત પૂજા કરી, સ્તવના કીધી એમ;
તાહર ચણની મુજને, સેવા દેજે ક્ષેમ છે ૧૬ :
: ચાલ સેવા દેજે હેવિ ક્ષેમ, યાત્રા હું આવ્યો જેમ પ્રારથીયા વંછિત પૂર, દુખ વિઘન વિપત્તિ તું ચીરે છે ૧૭ સંવત સત્તર બત્રીશ, માવદી સાતમ સુજગશે; ગુરૂવાસરે યાત્રા કીધી, કરૂણ દ્રષ્ટિ જિનજીએ દીધી છે ૧૮
કલશ. ઈમ. ગષભસ્વામિ પુણ્ય પામી ખરીય ખીજમાં તાહરી, ઘલેવ મંડણ દુરિત વિહડણ આશ પૂરે માહરી; તપગચ્છરાય સુયશપાય શ્રી ઉદયવિમલ ગણધરા, તસ્ય શિષ્ય સ્તવીએ મને ગમીઓ આદિદેવ જિનેશ્વરે ઉલા.
અથ શ્રીષભદેવજિન સ્તવન.
(રાગ-મનમેહના લાલ–એ દેશી. - શુભાતમ શુભ ભાવથીરે મનમેહનલાલ, સિદ્ધ અનંતને ઠામરે
| દુ:ખ ભંજના લાલ; શ્રીપંડરીકગિરિ ભેટતારે મન, સફલ થાય સવિ કામ દુ:ખવા ધન દિવસ તે ધન ઘડીરેમનધન્ય જનમ મુજ આજરે દુ:ખ રષભદેવ યાત્રા કરીને મન તરણ તારણ જહાજરે દુ:ખ૦ પરા એક હાર સમિતિ ધરોરે મન૦ બ્રહ્મચારી ભૂમસથારે દુ:ખ૦ પાદાચારી અચિત્ત જમેરે મન યાત્રા છરી ધરે સારે દુ:ખાવા અહલકેટ સમેતશિખરે માનવ અષ્ટાપદ કરે સેવરે દુ:ખ૦ મુખ ઘણુ રાયણ તલેરે મન પગલાં પૂજે આદીદેવરે દુ:ખવામા ૧ મોરને મેઘની માફક અવિચલ નેહ ૨ જમીન ઉપર સંથાર
