________________
અમીયસમાણી જાગી તુમચી વાણી, યુક્તવયણ કહે એહ પ્રમાણી. સાહિબ ૨ હૃદય – ગંભીર ખીર જલનિધિ જાતા, સકલ સમયમાં જેહ વિખ્યાતા. સાહિબ૦ ૩ વચનસુધારસપાનથી ધાવે, અજર અમરતા ભવિજન પાવે. સાહિબ૦ ૪ પરમ પ્રમોદ પ્રસંગ સદાઈ, નય કહે તે લહે પ્રભુ સુપસાઈ. સાહિબ ૫
વ્યિમ્ | स्वामिन् ! सुदूरमवनम्य समुत्पतन्तो मन्ये वदन्ति शुचयः सुरचामरौधाः । येऽस्मै नतिं विदधते मुनिपुङ्गवाय ते नूनमूर्ध्वगतय: खलु शुद्धभावाः ॥ २२ ॥
સ્તવન-૨૧
ચગ: કાનડો પ્રેમે પાયે લાગું જિનવર, ચરણે શીશ – કર જોડી; શિવસુખ કારણ તારણ ચરચિત, કુન કરે જિનકી હોડી. પ્રેમે ૧ ઉતપત નિપતત નિર્મલ ભાસુર, ચામર બિહું પગે સોહે; માનું એણીપરે ભવિક લોકને, કહેવાને પડિબોહે. પ્રેમે ૨ અમ પરિ જે જિનવરને નમશે, તે ઊરધગતિ લહેર્યો, શુદ્ધ ભાવશું સકલ કારજ કરી, શિવગતિ રમણી વરચ્યું. પ્રેમે ૩ પ્રાતિહારિજ હારિ જ જિનની, નિશદિન સેવા સારે; નય કહે એ બિનુ અવર ન દૂજો, ભવજલ પાર ઉતારે. પ્રેમે ૪
વેવ્યમ્ श्यामं गमीरगिरमुज्जवलहेमरत्न - सिंहासनस्थमिह भव्यशिखण्डिनस्त्वाम् ।
શા-નિમલ સઝાયસંગ્રહ ૦ ૨૨૧
