________________
કહે (કપિલા ) અભયા મદ મત કરે, નિશે અવિકાર. લલના સુણ કપિલા(કહે અભયા) મુજ ફંદમાં, કોણ ન પડે નિરધાર. લલના શીલ. ૯ કપિલા કહે હવે જાણશું, એ તુજ વચન વિલાસ. લલના કોઈ પ્રપંચે એહને, પાડો મન્મથ પાસ. લલના શીલ ૧૦ કીધી પ્રતિજ્ઞા આકરી, જલ જલનાદિ પ્રવેશ. લલના અનુક્રમે ક્રીડા વન થકી, પહોંયા નિજ નિજ નિવેશ. લલના શીલ ૧૧
ઢાળ ૪ હવે અભયા થઈ આકરી રે લાલ, ચૂકવવા તસ શીલ રાયજાદી, ધાવ માતા તસ પંડિતા રે લાલ, કહે સવિ વાત સલીલ રાયજાદી,
ખલ સંગતિ નવિ કીજીયે રે લાલ. ૧ સુણ પુત્રી કહે પંડિતા રે લાલ, તુજ હઠ ખોટી અત્યંત રાયજાદી, નિજ વ્રત એ ભંજે નહિ રે લોલ, જો હોવે પ્રાણાન્ત રાયજાદી. ખલ૦ ૨ કહે અભયા સુણ માવડી રે લોલ, મુજ ઉપરોધ એ કામ રાયજાદી, કરવું છલ–બળથી ખરું રે લાલ, ન રહે માહરી મામ રાયજાદી. ખલ. ૩ માની વયણ ઈમ પીડિતા રે લાલ, મનમાં ચૂપ રાયજાદી, કૌમુદી મહોત્સવ આવીયો રે લાલ, પડહ વજાવે ભૂપ રાયજાદી. ખલ. ૪ કાર્તિકી મહોત્સવ દેખવારે લાલ, પૂર બાહિર સવિલોક કહે રાજા, જોવા કારણ આવજો રે લાલ, આપ આપણા મલી થોક કહે રાજા. ખલ. ૫ ઈમ નિસુણી શેઠ ચિંતવે રે લાલ, પર્વ દિવસનું કાજ કિમ થાશે, રાય આદેશ માગી કરી રે લાલ, ઘરે રહ્યો ધર્મ કાજ દુઃખ જાશે. ખલ૦ ૬ સર્વ બિંબ પૂજા કરી રે લાલ, ચૈત્ય પ્રવાડી કીધ મનોહારી, પોસહનિશિ પ્રતિમા રહ્યો રે લાલ, એકાંત ચિત્ત વૃદ્ધિ સુખકારી રે. ખલ૦ ૭. અભયા શિર દુઃખણ મિષે રે લાલ, ન ગઈ રાજા સાથ રાયજાદી, કપટે પંડિતા પંડિતા રે લાલ, મૂરતિ કામની હાથ રાયજાદી. ખલ. ૮ ઢાંકી પ્રતિમા વસ્ત્રશું રે લાલ, પેસાડે નૃપ ગેહ રાયજાદી, પૂછ્યું તિહાંકણે પોળીયેરેલાલ, કહે અભયાપૂજન એહરામજાદી. ખલ૦ ૯ એક દોય ત્રણ ઈમ કામની રે લાલ, મૂરતિ આણી તામ રાયજાદી, પ્રતિમાધર ઈમ શેઠને રે લાલ, કપટે આપ્યો ધામ રાયજાદી. ખલ. ૧૦
- - - શામિલ સઝાયસંગ્રહ ૦ ૧૮૯
