________________
જાણે લીહાલ કાજે ચંદન ઠાર કરેગા, છોડી સંયમ પંચવિષયનુંરાગ ધરેગા, પરસ્ત્રી સંગ ફીએ શું નરકે જાઈ પડેગા. દેવર ૨ કામી મન મારણ કું માંડો તરુણી રૂપે જાલ, લોચન લટકો દેખી રીઝે જિમ માખી મહુઆલ. દેવ૨ ૩ નાક સળેખમ લીંટજ ઉપર, જિમ લપટાઈ માખી, તેમ વિષયી નર વનિતા દેખી, ઈહાં છે પ્રવચન સાખી. દેવ૨ ૪ મુખ મટકો દેખી માનિનીકો, હૂંશ કરે મન મૂઢ, કામી મૃગ મારણ કામદેવે, એ માંડો વિષ ગૂઢ. દેવ૨૦ ૫ કંચનવર્ણી કાયા દેખી, રીઝે રાંક ગમાર, ઝે૨ હલાહલ ઝેરે લિંપ્પા, સવિ કામિની શણગાર. દેવ૨૦ ૬ ઉત્પલ દલ સમ કાજળ લિંપ્પા, આંખડીયા અણિયાલા, કામી મૃગ મારણ વિષ ખરડા, કામદેવકા ભાલા. દેવ૨ ૭ થણહર કંચન. કલશા દેખી, જાણે ધનના ખાતા,
કામી ઘીલક રાવણ કીધા, લોહ ગોળા પનોતા. દેવ૨૦ ૮ જો એ ક૨ણી રાજા જાણે, તો ઘર સઘળો લુંટે,
ખર છાંડી શિર મુંડી મૂકે, સાખ લાખેણી તૂટે. દેવ૨૦ ૯ પરનારીકા સંગત ચર્ચ, તપ્તશિખાનકે નેત્ર,
ધન. દેવ૨૦ ૧૦
જાવેલા જ જન્મ જન્મકી, પોચે તન – મન જહરતની કટકી પરનારી, જાણે લસણકી કલિયા, છાને શું જો સંગ કરે તો, પ્રગટ લઈ પુર ગલીયા. દેવ૨૦ ૧૧ દુશ્મન દેખી બગલ બજાવે, હસી હસી દેવે તાળી,
વાત તુમારી નિસુણો યાદવ, કુળને ચઢશે ગાળી. દેવ૨ ૧૨ ભોજાઈ શું વિદલ (વિવાદ) કરંતા, સહુ કહેતું એ ભુંડો, દુર્ગતિના દુઃખ બહુલા લહતો, પરનારી નરકનો કુંડો. દેવ૨૦ ૧૩ મહાજન તુમ પીછે ચાલશે, દેખાડી આંગુલીયા, પરીયાા પાણી ઉતરશે, પ૨ના૨ી શું મલીયા. દેવ૨૦ ૧૪
૧૭૬ ૭ જ્ઞાનવિમલ સાયસંગ્રહ
