________________
સંકેતેજી,
નિરખીયો,
સંતોષીયો,
અતિરૂપ કુમરી જાણે અમરી નૃપતિ વિદ્યાધર તણી, બહુ તિહાં પરણી તેજી તરણી ઋદ્ધિ જોડી અતિ ધણી, ષટખંડ સાધી શતે વરસે આવીયા કંપિલ પુરે, નવનિધે ચઉદસ રયણ મંડિત ચક્રી પદવી અનુસરે. ૫ પૂરવ પરિચિત બંભણો દોહગ ભંજણ હેતે જી, ચક્રી દર્શન દેખવા અદ્ભુત કરત સંકેત જીરણ વસ્ત્રનો ધ્વજ કરી ચક્રી ઉપકાર જાણી કહે વાણી માંગી ૧૨ તવ કહે બંભણ પડખ નરપતિ ઘરણીને પૂછું જઈ, તસ વયણથી તુજ પાસ માગું વસ્તુ એકમનો થઈ. ૬ ઘરણી વયણે વય વંભણો માગે બંભણો માગે ભોજન તેહજી, ઉપ૨ સોવન દક્ષણા વરદીયો નરપતિ એહજી, વર એહ આપી કુમતિ વ્યાપી વાકે ભોજન કરે, કંપિલપુરમાં જિમ કાજે ઘ૨ ઘરે બંભણ ફી, વર્ષ સહસ્ર પ્રમાણ જીવિત ફરી ભોજન નવિ લહેણ એણીપરે નરભવ હારીયો વલિ દોહિલો કવિ નય કહે. ૭
મનોરમા સતીની સઝાય
મોહનગારી મનોરમા, શેઠ સુદર્શન નારી રે; શીલપ્રભાવે શાસન શૂરી, થઈ જસ સાનિધ્યકારી રે. મોહન ૧ દધિવાહન નૃપની પ્રિયા, અભયા દીયે કલંક રે; કોપ્યો ચંપાપતિ કહે, શૂળી રોપણ બેંક રે. મોહન ૨ તે સુણીને મનોરમા, કરે કાઉસગ્ગ ધરી ધ્યાન રે; દંપતિ શીલ જો નિર્મળું, તો વધો શાસન માન રે. મોહન ૩ શૂળી સિંહાસન થઈ, શાસનદેવી હજૂર રે; સંયમ ગ્રહી થયા કેવલી, દંપતી હોય સનૂર રે. મોહન ૪ જ્ઞાનવિમલ ગુણ શીલથી, શાસન સોહ ચઢાવે રે; સુર નર તસ કિંકા, શિવસુંદરી તે પાવે રે. મોહન પ
૧૯૦ ૦ જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ
