________________
ો તિહાં અમર વિનોદિ તેહમાં પૂરવ પશ્ચિમ ફૂલેજી,
યુગ સમેલી જુજુઈ નાખે પવન કરી પ્રતિકૂલેજી. (પુણ્યકરો રે) ૭ ઘૂસર પશ્ચિમદિશિ પ્રતિ દોડે પૂરવ દિશિને સમેલજી,
જલધિમાંહિ પ્રતિ કૂલ પવનથી ન લહે તેહ જ મેલજી. (પુણ્યકરો રે) ૮ નતિ રૂંધી અચલાદિક અંતરે નસડી નીર પ્રવાહેજી,
ઝંસર વિવરમાંહે તે કદાચિત પેસે સમેલી ઉછાએંજી. (પુણ્યકરો ૨) ૯ તેમ પ્રમાદ બળેથી હાર્યો માનવનો અવતારજી,
યુગ સમેલિ દૃષ્ટાંત તણી પરે ફરી ન લહે સુખકારજી. (પુણ્યકરો રે) ૧૦ જલધિપરે સંસાર કહીજે શુભ સામગ્રી સમેલ,
નર અનુપૂર્વી સરલી ઢૂંસર વાયુ પ્રમાદ ઝકોલજી. (પુણ્યકરો ૨૦) ૧૧ કર્મ વિવ૨ સમ અમર વિનોદી જોયે, તેહ, વિનોદજી,
એમ અનંત પુદ્ગલ પરિવર્તન કરતાં પામે ખેદજી. (પુણ્યકરો ૨૦) ૧૨ એમ ઉપદેશ પદેથી ાખ્યો આઠમો ઉપનય એહજી,
ધીરતમલ ગુરુરાજ પસાયેં ભાંખે નય ગુણ ગેહજી. (પુણ્યકરો ૨૦) ૧૩
૧૦/૨૦ પરમાણુ દૃષ્ટાંત
દૂહા
સર્વ વિરતિ માનવ લહે પામે અવ૨ ન કોઈ, તે માટે ઉત્તમ કહ્યો નરભવ આગમ જોઈ, પરમાણુકનો હવે કહું એ દશમો દૃષ્ટાંત, ભવિજન ભાવ ધરી સુણે જે ગિરુઆ ગુણવંત.
ઢાળ
શક્તિ પોતાની દેખવા કોઈક અમ૨ વિશેષ, કૌતુક શું એક થંભનો કરે ચૂરણ સૂક્ષ્મ રેખ. રે ચેતન ચેતીયે. ધરીયે ધર્મનું ધ્યાનો રે આળસ પરિહરી, લહીયે જિમ જસ માનો રૂ. ૧ મેરૂ શિખર ઉપર જઈ સૂક્ષ્મ ચૂરણ જેહ, નલિકા તંત્ર પ્રયોગથી દિશિ-વિખરે તેહ. ૨ જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ ૦ ૧૩૧
