________________
ઉદરપૂર્તિ કરવાને કાજે એક ઘરે ફરતાં દીઠા, અડદ બાકુળાં ભિક્ષુકની પરે મોદકથી પણ મીઠાં, યુધિત થકો પણ નિશ્ચલ ચિત્તે બાકુલ લઈ વળીયો, નિર્મલનીર સરોવર તીરે બેઠો પુષે બળીયો. ૫
૬/૧૨ સ્વપ્ન દષ્ઠત મૂલદેવ મન ચિંતવે એ કુભાષ મેં પાયા રે, લાખ પસાય તણી પરે મોદકથી સુખદાયા રે. મૂલદેવમન, ૧ કિહાં મુજ રાજ્ય પિતાતણું કિહાં ઉજેણી વિલાસો રે, કિહાં એ ભીખ કુલગામની એ સવિ કર્મ વિલાસો રે. મૂલદેવમન ૨ એક દિવસ પણ તે હતો દેતો બહુને અત્યો રે, એક દિવસ પણ એહ છે ઉદરભરણ અસમો રે. મૂલદેવમન, ૩ અઠ્ઠમ અંતે પામીયા ટંકારે કિમ ખાઉં રે, ભિક્ષુકને આપી ભખું જેહવું તેહવું પાઉં રે. મૂલદેવમન, ૪ એહવું ભાગ્ય કિહાં થકી સાધુ સુપાત્ર લહીજે રે, આ અવસર નહિ તેહવો તોપણ દેઈ જમીજે રે. મૂલદેવમન, ૫ એમ ચિતવતાં પુણ્યથી માસોપવાસી મુણિદો રે, પુણ્યવંત પંજી આયો તિહાં મલપતો જાણે ગયંદો રે. મૂલદેવમન, ૬ અજ ઠામેં ગજ મુજ મિલ્યો પત્થર હમેં રયણાં રે, જલ ઠામે અમૃત મિલ્યું એમ ઉચ્ચરતો વયણાં રે. મૂલદેવમન, ૭ રાજ્ય રોરસુતરિજિયો વાંઝીયો)જડથુત અંધજિમનિરખે રે, મુંગો વચન લહી યથા તેણી પરે મનમાં હરખે રે. મૂલદેવમન, ૮ તુમ સરખી ભિક્ષા નથી પણ મુજ ભાવ અપારો રે, ગ્રહણ કરો અનુગ્રહ કરી મુજ ગરીબ વિસ્તારો રે. મૂલદેવમન, ૯ દુરિત સમુદ્રને તારવા પાત્ર પોત તેણે ધરીયો રે, અનાકુલ મને બાકુળા દેતાં ચિત્તડું ઠરીયું રે. મૂલદેવમન, ૧૦ સુરવાણી આકાશથી થઈ તસ પુણ્યની સાખી રે, જે યાચે તે તાહરે દિઉં તુઝને હિત દાખી રે. મૂલદેવમન, ૧૧
૧૨૦ ૦ શાનવિમલ સઝયસંગ્રહ
