________________
સમ્યજ્ઞાન સ્વભાવની એકતા સમજે છે, માને છે, કહે છે તે પણ મિથ્યાદષ્ટિ છે. તથા શુભ, અશુભ બન્નેને તથા પોતાના સ્વભાવ સમ્યજ્ઞાનને એક તન્મયીરૂપ સમજે છે તે પણ મિથ્યાદૃષ્ટિ છે. તથા કોઈને આવો વિચારભાવ હોય છે કે શુભાશુભથી ભિન્ન હું શુદ્ધ છું, એવા વિકલ્પની સાથે પોતાના સ્વસ્વરૂપ સ્વાનુભવગમ્ય સમ્યજ્ઞાનમયી સ્વભાવને એક તન્મયરૂપ સમજે છે, માને છે, કહે છે તેને પણ સ્વભાવપૂર્ણદષ્ટિ વિનાનો સમજવો. ' સ્વભાવ સમ્યજ્ઞાનદૃષ્ટિવાળા કોઈ પંડિત હશે તે તો આ પુસ્તકની અશુદ્ધતા, પુનરુક્તિદોષને કદાચિત્ કોઈ પ્રકારથી પણ ગ્રહણ કરશે નહીં. પણ જે ન્યાય, વ્યાકરણ, તર્ક, છંદ, કોષ અને અલંકારાદિ શુદ્ધ શાસ્ત્રથી પોતાના સ્વસ્વરૂપ સમ્યજ્ઞાન સ્વભાવને અગ્નિ-ઉષ્ણતાની માફક એકતન્મયી સમજે છે, માને છે, કહે છે એવો પંડિત - જરૂર આ ગ્રંથની અશુદ્ધતા, પુનરુક્તિદોષને ગ્રહણ કરશે. વળી, જેમ સ્વયંસિદ્ધ પરમાત્મા અષ્ટ કર્મ તથા દ્રવ્યકર્મ, ભાવકર્મ, નોકર્મ રહિત અખંડ અવિનાશી અચળ સાથે સૂર્ય-પ્રકાશવંતુ એક તન્મય વસ્તુ છે, તે વસ્તુનો લાભ વા પ્રાપ્તની પ્રાપ્તિ થવા યોગ્ય હતી તે અમને થઈ. યથા -
હોની થી સો હો ગઇ, અબ હોનેકી નાહિં; ધર્મદાસ લુલ્લક કહે, ઇસી જગતકે માંહિ.
અર્થાત્ - જેમ દીપકથી દીપક ચેતતો આવ્યો છે, તે જ પ્રમાણે ગુરુઉપદેશ દ્વારા જ્ઞાન થતું આવ્યું છે, એ વાર્તા અનાદિ છે - સદ્ભુત વ્યવહારમાં. જે કોઈ ગુરુનાં વચન દ્વારા સ્વસ્વરૂપ સ્વાનુભવગમ્ય સમ્યજ્ઞાનમયી સ્વભાવવતુરૂપ પ્રાપ્તની પ્રાપ્તિ થયા પછી એવા અપૂર્વ ઉપકારનો લોપ કરીને, ગુરુના નામને પ્રસિદ્ધ કરતો નથી, ગુરુનાં કીર્તિ,
