________________
શ્રી ભક્તામર-સ્તાત્ર
अम्भोनिधौ क्षुमितभीषणनक्रचक्रपाठीन पीठभयदोल्बणवाडवाग्नौ । रङ्गतरङ्ग शिखरस्थितयानपात्रास्वासं विहाय भवतः स्मरणाद् व्रजेति ||४४ || उद्भुत भीषणजलोदर भारभुग्नाः शोच्यां दशामुपगताश्च्युतजीविताशाः । त्वत्पादपङ्कजरजोऽमृतदिग्धदेहा
मर्त्या भवंति मकरध्वजतुल्यरूपाः ॥४५॥ आपादकंठ मुरुशृङ्खलवेष्टिताङ्गा गाढं बृहन्निगड कोटिनिघृष्टजङ्घाः । स्वन्नाममंत्रमनिशं मनुजाः स्मरंतः सद्यः स्वयं विगतबंधभया भवंति ॥ ४६॥ मत्तद्विपेन्द्रमृगराजदवानलाहिसंग्रामवारिधिमहोदर बंधनोत्थं । तस्याशु नाशमुपयाति भयं भियेव यस्तावकं स्तवमिमं मतिमानधीते ॥ ४७॥ स्तोत्रस्रजं तव जिनेन्द्र गुणैर्निबद्धां भक्त्या मया रुचिर वर्णविचित्रपुष्पां । धत्ते जनो य इह कंठगतामजस्रम् तं मानतुङ्गमवशा समुपैति लक्ष्मीः ॥ ४८ ॥
इति श्रीमानतुंगाचार्यविरचितमादिनाथस्तोत्रं समाप्तम्
૨૪
