________________
दशाश्रुतस्कन्धसूत्रे
स प्रथमाऽसमाधिस्थानदोषभागी जायते ।
शीघ्रशीघ्रगमनेन ईर्यासमित्युपयोगाभावः, तेन माणिविराधना, आत्मविराधना च, तया च संयमविराधना, तया च कटुकफलप्रदकर्मभवः, तेन संसारपरिभ्रमणं, तेन कर्मक्षयाभावः, तेन केवलज्ञानाऽमाप्तिः, तया सकलकर्मक्षयाऽभावः, तेन च मोक्षाभावः। तस्मान्मुमुक्षुणा 'जयं चरे' इति भगवद्वाक्यं मनसि निधाय ईर्यासमित्याराधनेन संयमाराधना विधेया। एवं सर्वत्र यथास्थानं योजनीयमिति भावः । १।
__ (२) अप्रमार्जितचारी-अप्रमाणिते, दिवसे प्रभूतजीवसङ्घले स्थले, तथा रजन्यादौ रजोहरणादिना प्रमार्जनरहिते स्थाने चरितुंचलितुं शीलमस्येति तथा रजोहरणादिना प्रमार्जनरहितस्थले गमनशीलो द्वितीयाऽसमाधिस्थानदोषभागी भवतीत्याशयः । २ । दोष का भागी होता है। अतिशीघ्र चलने से ईर्यासमिति का उपयोग नहीं रहता। उससे प्राणिविराधना और आत्मविराधना होती है, तथा संयमविराधना होती है । अनन्तर कटुक फल देने वाला कर्मबन्ध होता है। उससे संसार में परिभ्रमण होता है । अतः कर्मका क्षय नहीं होता। उससे केवलज्ञान की प्राप्ति नहीं होती है। केवलज्ञान की अप्राप्ति से सकल कर्मो का क्षय नहीं होता। उससे मोक्ष का अभाव रहता है । इसलिये मुमुक्षु को "जयं चरे"ऐसा भगवान् का वाक्य मनमें रखकर ईर्यासमिति के आराधन से संयम की आराधना करना चाहिये । इसी प्रकार सब जगह यथायोग्य योजना करना उचित है ।१।
“अप्रमार्जितचारी"-दिवस में जहाँ अनेक जीव हों ऐसे स्थान में और रात्रिमें रजोहरण बगैरह से न पूँजे हुए स्थानमें चलने થાય છે. અતિ શીધ્ર ચાલવાથી ઈસમિતિને ઉપગ રહેતું નથી. તેથી પ્રાણિવિરાધના તથા આત્મવિરાધના થાય છે. તથા સંયમવિરાધના થાય છે. ત્યારપછી કડવાં ફળ દેવાવાળાં કર્મબન્ધ થાય છે, તેથી સંસારમાં પરિભ્રમણ થાય છે. આ પ્રમાણે કર્મનો ક્ષય થતું નથી. વળી તેથી કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થતી નથી. કેવળજ્ઞાનની અપ્રાપ્તિથી કેમેને ક્ષય થતું નથી. તેથી મોક્ષને અભાવ રહે છે. આ માટે મુમુક્ષુઓએ 'जयं चरे' मे भगवानन वाध्य भनभा शमीन समितिनी माराधनाथी સંયમની આરાધના કરવી જોઈએ. આ પ્રકારે બધી જગાએ યથાયોગ્ય યોજના ४२वी थित छे. (१)
'अप्रमार्जितचारी' हिवसना मते यां मने डाय मेवा स्थानमा તથા રાત્રિએ રજોહરણ વગેરેથી વાળેલ ન હોય એવા સ્થાનમાં ચાલવાવાળા મુનિ
શ્રી દશાશ્રુત સ્કન્ધ સૂત્ર
