________________
५४०
ज्ञाताधर्मकथागसूत्रे लस्य वासुदेवस्य शङ्खशब्दम् ' आयन्नेइ' आकर्णयति-शृणोति, आकर्ण्य पाश्चजन्यं यावत् मुखबातपूरितं करोति-कृष्णो वासुदेवः स्वकीयं शङ्ख वादयति, ततः खलु द्वावपि वासुदेवौ — संखसहसामायारि ' शङ्खशब्दसामाचारिं शङ्कशब्देन परस्परमिलनं कुरुतः। पंचयन संख परामुसइ, परामुसित्ता मुहवायपूरियं करेइ ) इस प्रकार प्रभु का आदेश सुनकर उन कपिलवासुदेव ने उन प्रभु मुनिसुव्रत भगवंत को वंदना की, नमस्कार किया। वंदना नमस्कार करके फिर वे अपने प्रधान हस्ती पर आरूढ हुए। और आरूढ होकर शीघ्र जहां लवणसमुद्र का वेलातट था -वहां पहुंचे। वहां पहुंचकर उन्होंने लवणसमुद्र के बीच से होकर जाते हुए कृष्णवासुदेव की श्वेत पीत ध्वजाओं के अग्रभाग को देखा देखकर तब मनमें विचार-किया ये ही मेरे जैसे उत्तम पुरुष कृष्णवासुदेव लवणसमुद्र के बीच से होकर जारहे हैंऐसा विचार कर उन्हों ने अपने पांचजन्य शंख को उठाया और उठा. कर उसे अपने मुख की वोयु से पूरित किया (तएणं से कण्हे वासुदेवे कविलस्स वासुदेवस्स संखसदं आयन्नेह, आयन्नित्ता, पंचजन्ने, जाव पूरियं करेह, तएणं दो वि वासुदेवा संखसहसामायारिं करेइ, तएणं लवणसमुई मज्झं मज्झेणं वीइवयइत्ति कडे पंचजन्नं संखं परामुसइ परामुसित्ता मुहवायपूरियं करेइ )
આ રીતે પ્રભુની આજ્ઞા સાંભળીને તે કપિલ વાસુદેવે તે પ્રભુ મુનિસુવ્રત ભગવંતને વંદન અને નમસ્કાર કર્યો. વંદન અને નમસ્કાર કરીને તેઓ પિતાના પ્રધાન હાથી ઉપર સવાર થયા અને સવાર થઈને જલ્દી જ્યાં લવણું સમુ. દ્રને કિનારો હતો ત્યાં પહોંચ્યા. ત્યાં પહોંચીને તેમણે લવણસમુદ્રની વચ્ચે થઈને પસાર થતા કૃષ્ણ વાસુદેવની સફેદ-પીળી દવાઓના અગ્રભાગને જે અને જોઈને મનમાં વિચાર કર્યો કે મારા જેવા ઉત્તમ પુરુષ કૃષ્ણ વાસુદેવ એ જ છે કે જેઓ લવણ-સમુદ્રની વચ્ચે થઈને પસાર થઈ રહ્યા છે. આમ વિચાર કરીને તેમણે પાંચ જન્ય શંખને ઉઠાવ્ય અને ઉઠાવીને પિતાના સુખના પવનથી તેને પૂરિત કર્યો.
(तएणं से कण्हे वासुदेवे कविलस्स वासुदेवस्स संखसई आयन्नेइ, आयबित्ता, पंचजन्नं जाव पूरियं करेइ तएणं दो वि वासुदेवा संखसई सामायारि करेइ, तएणं से कविले वासुदेवे जेणेव अमरकंका तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छिना
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્રઃ ૦૩
