________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी०अ० ९ माकन्दिदारकचरितनिरूपणम् ६४१
ततः खलु जिनरक्षितं समुत्पन्नकरुणभावं तां पति संजातदयाहृदयम् , अत एव ' मच्चुगलस्थल्लणोल्लियमई' मृत्युगलस्थल्लानोदितमतिः, मृत्युना=मृत्युराक्षसेन 'गलस्थल्ला 'कण्ठग्रहणरूपा, तया नोदिता-स्वदेशगमनवैमुख्यतया मृत्यु मुखप्रवेशसंमुखीकृता मतिर्यस्य स तथा तम् ' अवयवंतं ' तां रत्नद्वीपदेवतां पश्यन्तं तथैव-तथारूपेणैव यक्षश्व शैलकः 'जाणिऊण ' ज्ञात्वा 'सणियं२ ' शनैः शनैः 'उन्विहइ ' उद्विजहाति=3च्छालयति-नियगण्टिाहि' निजकपृष्ठाद् 'विगयसद्धं ' विगतश्रद्धं विगता-नष्टा श्रद्धा विश्वासो यक्षवचने यस्य स तम् , स यक्षस्तं स्वपृष्टाल्पातयामासेत्यर्थः ।
ततः खलु सा रत्नद्वीपदेवता — निस्संसा' नृशंसा-निर्दया ‘कलुणं' करुणं दयनीयं जिनरक्षितं ' सक्नुलसा ' सकलुषा-कलुषितहदया शैलकपृष्ठात् बना वह विचारा जिनरक्षित अशुभकर्म के चक्कर में पड़कर मार्ग में चलते २ उसकी ओर बार २ लज्जा सहित देखने लग गया। (तएण जिणरक्खियं समुप्पन्नकलुणभावं मच्चुगलस्थल्लणोल्लियमई अवयक्खत तहेव जक्खे य सेलए जाणिऊण सणिय २ उन्विहति नियग पिट्ठाहि विगय सद्धं ) उत्पन्न हुआ है रयणा देवी के प्रति दया भाव जिसको ऐसे उस जिनरक्षित को कि जिस की मति कंठ पकड कर मृत्यु रूपी राक्षस ने अपने मुख में प्रवेश के सन्मुख कर ली है रयणा देवी की ओर बार २ निहारता हुआ देखकर-जानकर धीरे २ अपनी पीठ पर से अपने वचनों में श्रद्धा विहीन जान उछाल दिया। पटक दिया (तएणं सा रयणदीवदेवया निस्संसा कलुणं जिणरक्खियं सकलसा सेलगपिट्ठाहि બિચારો જનરક્ષિત અશુભ કર્મની લપેટમાં આવીને માર્ગમાં ચાલતા ચાલતે તેની સામે વારંવાર લજજાયુક્ત થઈને જોવા લાગે. ( तएणं जिणरविवयं समुपन्नकलुणभावं मच्चुगलथल्लणोल्लियमई अवयक्वंतं तहेव जक्खे य सेलए जाणिऊ ण सणियं२ उव्विहति नियग पिट्टाहि विगयसद्धं)
રયણા દેવીના માટે જેના મનમાં દયા ભાવ જન્મે છે એવા તે જીન રક્ષિતને-કે જેની મતિનું ગળું દબાવીને મૃત્યરૂપી રાક્ષસે ગળી જવા માટે પિતાના મેની સામે કરી લીધી છે-યણદેવીની તરફ વારંવાર જોતા જાણીને, તેના (યક્ષના) વચનેમાં અશ્રદ્ધાળ થઈ ગયેલે સમજીને ધીમે ધીમે જીનરક્ષિતને યક્ષે પોતાની પીઠ ઉપરથી ફેંકી દીધે પટકી દીધે.
(तएणं सा रयणादीवदेवया निस्संसा कलुणं जिणरक्खियं सकलुसा सेलगपिहाहि ओवयंत दास ! मोसिति जंपमाणी अप्पत्तं सागरसलिलं गेण्हिय बाहाहिं
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
