________________
SS
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे रूपं=चित्र निर्वर्तयितुं रचयितुम् । एवम् उक्तप्रकारेण, संप्रेक्षते-स चित्रकरदारको विचारयतिस्म । संप्रेक्ष्य मनसि विमृश्य, भूमिभागं-चित्रकरणस्थानं सज्जयति मार्जनलेपादिना संस्करोति, सज्जयित्वा मल्ल्या अपि पादाङ्गुष्टनुसारेण यावत्= सदृशकं गुणोपपेतं रूपं निर्वतयति-रचयतिस्म । ततस्तदन्तरं खलु सा चित्रकारश्रेणिश्चित्रसभां हावभाव-जाव' हावभाव-यावत् हावभावविलास विब्बोककलितः रूपैः, चित्रैः चित्तेइ' चित्रयति, चित्रयित्वा यत्रैव मल्लदत्तः कुमारस्तत्रैवोपागच्छति, उपागत्य यावत् एतामाज्ञां प्रत्यर्पयति- हे स्वामिन् ! भवदाज्ञानुसारेण चित्रगृहं
मल्ली कुमारी के अंग में जहां २ जो जो सौन्दर्यादि गुण है उन सब गुणों को उस मल्ली कुमारी के चित्र में अंकित करूँ। ऐसा जब उस ने विचार किया- (संपेहित्ता) तो उस विचार के अनुसार (भूमिभागं सज्जेइ, सज्जित्ता मल्लीए वि पायंगुठानुसारेणं जावि निव्वत्तेइ, तएणं सा चित्तगरसेणी चित्तसभ हावभावजाव चित्तेइ, चित्तित्ता जेणेव मल्ल दिन्ने कुमारे तेणेव जाव एतमाणत्तियं पच्चप्पिणइ ) उस ने वहां का भूमिभाग साफ किया-मार्जन, लेप आदि द्वारा उसे संस्कारित किया-संस्कारित करके फिर उस ने वहां मल्ली कुमारी का भी दृष्ट पादांगुष्ठ के अनुसार बिलकुल हूबहू जैसे के तैसा गुणोपपेत रूप-चित्र अंकित कर दिया।
इसके बाद उस चित्रकारों की श्रेणी ने उस चित्रगृह को हावभाव विलास एवं विब्बोक वाले रूपों से-चित्रों से अंकित कर दिया-चित्रित कर दिया-चित्रित कर फिर वे सब के सब मल्लदत्त कुमार जहां बैठा
મલ્લી કુમારીના અંગમાં જયાં જ્યાં જે જે સૌંદર્યના ગુણ છે તે બધા ગુણોને તે મલ્લીકુમારીના ચિત્રમાં અંકિત કરૂં. આ પ્રમાણે જ્યારે તેણે विया२ -( संपेहित्ता ) भने त विया२ ने मनु सरतi ०४
( भूमिभागं सज्जेइ, सज्जित्ता मल्लीए वि पायंगुट्टानुसारेणं जाबि निव्वत्तेइ तएणं सा चित्तगर सेणो चित्तसभ हावभाव जावचित्तेइ, चित्तित्ता जेणेव मल्लदिन्ने कुमारे तेणेव जाव एतमाणात्तियं पञ्चप्पिणइ )
તેણે તે જગ્યાને સ્વચ્છ બનાવી અને માર્જન લેપન વગેરેથી તે સ્થાનને સાફ કર્યું સાફ કર્યા બાદ તેણે પહેલાં જોયેલા મલ્લી કુમારીના પગના અંગૂઠા ના જેવું જ આબેહૂબ ગુણોપેત રૂપ ચિત્ર અંકિત કર્યું.
ત્યાર બાદ ચિત્રકારોએ જ્યારે ચિત્રગૃહને હાવભાવ વિલાસ અને વિકનાં ચિત્રોથી ચિત્રિત કરી આપ્યું ત્યારે તેઓ બધા જ્યાં મલદત્ત
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
