________________
समयार्थबोधिनी टीका प्र. श्रु. अ. ४ उ.२ स्खलितचारित्रस्य कर्मबन्धनि० ३२१ कपाणिना स्वकीयहस्तेन ‘णो णि लज्जेता' न -निलीयेत, भिक्षुः रघहस्तेव स्त्रियं पशुं वा न कदाचिदपि स्पृशेदिति धातूनामनेकार्थत्वात् इति ॥२०॥
इदानीं साधुभिर्यत्कर्तव्यं तदुपदिशति-'सुविसद्ध' इत्यादि। मूलम्-सुविसुद्धलेसे मेहावी परकिरियं च वजए नाणी।
मणसा वचसा कायेणं सवफासलहे अणगारे ॥२१॥ छाया--सुविशुद्धलेश्यो मेधावी परक्रियां च वर्जयेद् ज्ञानी।
मनसा वचसा कायेन सर्वस्पर्शसहोऽनगारः ॥२१॥ अन्ययार्थ:--(नाणी) ज्ञानी (सुविसुद्धलेसे) मुविशुद्धलेश्यः (मेहावी) मेधावी (परकिरियं वज्जए) परक्रिया-परिचर्यादिकं वर्जयेत् (मणसा वचसा कायेणं)
तात्पर्य यह है कि मनुष्य स्त्री के साथ अथवा पशु स्त्रीके साथ मुनि सर्वथा ही संवाम का त्याग कर दे। अपने हाथ से स्त्री को अथवा पशुको कदापि स्पर्श न करे । ॥२०॥
शब्दार्थ-'नाणी-ज्ञानी' ज्ञानीजन 'सुविसुद्धलेसे-सुविशुद्धलेश्यः' सुविशुद्धलेश्या वाला और 'मेहायी-मेधावी' मर्यादा में स्थित होकर 'परकिरियं बज्जए-परकियां वर्जयेत्' अन्य की क्रिया स्त्री, पुत्र पशु के परिचर्यादि का त्याग करे 'मणसा वचसा कायेणं-मनमा वचत कायेन' मन वचन और काय से ये 'सव्वफाससहे अणगारे-सर्वस्पर्शसहोऽनगारः' शीत, उष्ण आदि सब स्पर्शों को सहन करता है वही अनगार-साधु है ॥२१॥
अन्वयार्थ--ज्ञानवान् अत्यन्त विशुद्ध लेश्यावाला और मेधावी साधु परक्रिया अर्थात दूसरे के लिये की जानेवाली परिचर्या आदिका
તાત્પર્ય એ છે કે મુનિએ મનુષ્ય સ્ત્રી અથવા પશુ સ્ત્રીના સહવાસ આદિને સર્વથાત્યાગ કરવો જોઈએ તેણે પિતાના હાથ વડે સ્ત્રી અથવા પશુને કદી સ્પર્શ કરવો જોઈએ. નહીં. ર૦૧
शा---'नाणी-ज्ञानी' ज्ञानी ५३१ 'सुविसुद्धलेसे-सुविशुद्धलेश्यः' सुदि. शुद्ध दोश्यावा॥ भने 'मेहावी-मेधावी' मर्यादामा २हीने 'परकिरियं वज्जएपरकियां वर्जयेत्' भन्यनी ठियस्त्री, पुत्रनी सेवाहिना त्याग ४३ 'मणमा वयसा कायेणं-मनसा वचसा कायेन' मन, क्यन भने यथा 'सव्वफाससहे अणगारे-सर्व स्पर्शसहोऽनगारः' शीत 6 वगैरे मा २५नि सहन છે, એજ અનગાર સાધુ છે. ૨૧
સૂત્રાર્થ– જ્ઞાનવાન, અત્યંત વિશુદ્ધ વેશ્યાવાળા અને મેધાવી સાધુએ પરક્રિયાને (અન્યની કરાતી પરિચય આદિને) મનવચનકાયથી ત્યાગ કર
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૨
