________________
३८०
44
जागरह नरा णिच्चं जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी । जो सुयइ सो न धण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो " । इति १ ॥ निद्राप्रमादश्चाज्ञानाद्भवति, तच्च प्राणिनामहितायेति श्रीसुधर्मास्वामी जम्बूस्वामिनमाह - 'लोयंसि जाण, इत्यादि ।
मूलम् - लोयंसि जाण अहियाय दुक्खं, समयं लोगस्स जाणित्ता इत्थ सत्थोवरए ॥ सू० २ ॥
छाया - लोके जानीहि अहिताय दुःखं, समयं लोकस्य ज्ञात्वा अत्र शस्त्रोपरतः॥२॥ टीका - हे जम्बू : ! लोके= षड्जीवनिकायरूपे जिनशासने वा, दुःखं दुःख'जागरह णरा णिच्चं, जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी ।
66
जो सुयइ सो न धण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो ॥१॥” इति । गाथाका अर्थ यह है कि- 'हे भव्यो ! तुम सदा जागते रहो। क्यों कि जागनेवालोंकी बुद्धि बढ़ती है। जो सोता है वह धन्य नहीं है, जो जागता है वह सदा धन्य है ' ॥१॥
यह पहिले कहा जा चुका है कि सुप्त और जाग्रत अवस्था धर्माराधनकी अपेक्षासे ही समझना चाहिये ॥ सू० १ ॥
निद्राप्रमाद अज्ञानसे होता है, और अज्ञान प्राणियोंका सदा अहितकारी है, ऐसा विचार कर श्री सुधर्मास्वामी जम्बूस्वामीसे कहते हैं" लोयंसि जाण " इत्यादि ।
हे जम्बू ! षड्जीवनिकायस्वरूप इस लोकमें, अथवा जिनशासनमें, जागरह णरा णिच्च, जागरमाणस्स वड्ढए बुद्धी ।
जो सुयइ सो न धण्णो, जो जग्गइ सो सया धन्नो " ॥ १ ॥ इति । ગાથાના અર્થ આ છે કે હે ભવ્યેા ! તમે સદા જાગતા રહો, કારણ કે જાગવાવાળાની બુદ્ધિ વધે છે. જે સુતેલા છે તે ધન્ય નથી જે જાગતા છે તે જ સદા ધન્ય છે.
66
आचाराङ्गसूत्रे
એ પહેલાં કહેવામાં આવ્યુ છે કે સુપ્ત અને જાગૃત અવસ્થા ધર્મારાધનની અપેક્ષાથી જ સમજવી જોઇએ ! સૂ॰૧ ॥
નિદ્રાપ્રમાદ અજ્ઞાનથી થાય છે, અને અજ્ઞાન પ્રાણિએ માટે સત્તા અહિતअरी छे, मेवो विचार री श्री सुधर्मास्वामी भ्यूस्वाभीने हे छे—'लोयंस जाण 'त्याहि
હૈ જમ્મૂ! ષડ્થવનિકાયસ્વરૂપ આ લાકમાં અથવા જીનશાસનમાં દુઃખ
શ્રી આચારાંગ સૂત્ર : ૨
