________________
હોય ને? પ્રશ્નાત્મક આ જવાબ જ એવો સચોટ હતો કે, અમરાવતી નિરુત્તર બનવા ઉપરાંત વિચાર કરતી બની ગઈ. ગંગાના ઉરબોલ સાંભળીને એનું હૈયું હલબલી ઊઠ્ય કે, કુમળી વય ધરાવતી ગંગા જ્યારે સંયમની રજા આપવા મારી સમક્ષ કાકલૂદી કરતી હોય, ત્યારે મારાથી માત્ર અનુમતિ આપીને જ સંતોષાઈ જવાનું ન હોય ! દીકરીની પૂર્વે જ મારે સંયમ સ્વીકારવું જોઈતું હતું, આ વિલંબના પ્રાયશ્ચિત્ત રૂપે હવે દીકરીની સાથે સાથે પણ સંયમી બનું તોય મારું પ્રાયશ્ચિત્ત પૂર્ણ રૂપે વળે કે કેમ, એ શંકા છે. છતાં હું સાથે સાથે સંયમ-ગ્રહણ કરું, તો મારો આ વિલંબ જરૂર સંતવ્ય-કોટિમાં પલટાઈ જાય.
દીકરીની પરીક્ષા લેવા સજ્જ બનેલી માતાની જ પરીક્ષા લેવાઈ ગઈ અને એમાં ઉત્તીર્ણ થવા રૂપે એણે કહ્યું કે, બેટી ! ગંગા! તું એકલી એકલી સંયમ માર્ગે જાય, એ મને શી રીતે ગમે ? શું તું મને સાથે લઈ નહિ જાય ? હવે આપણે બન્ને સંયમમાર્ગે સહપ્રયાણ કરીશું, તો બીજા કોઈનેય પ્રેરણા મળવા પામશે.
આટલો જવાબ વાળતાં વાળતાં માની આંખ આંસુભીની બની જવા પામી. એ જોઈને દીકરી ગંગાનું હૈયું પણ હર્ષાશ્રુથી છલકાઈ ઊડ્યું. નગરમાં આ નિર્ણયની જાહેરાત થતાં જ અસંભવિત ગણાતું સંભવિત બની ગયાનું આશ્ચર્ય સમગ્ર નગરમાં મહાસાગરનાં મોજાંની જેમ ફરી વળ્યું.
દીકરી ગંગાની જ નહિ, માની સાથે ગંગાની દીક્ષાની (તે વાત ફેલાતાં જ ગંગાના પિતા અભયરાજ પણ મોહ
નિદ્રામાંથી સફાળા જાગીને સીધા જ બેઠા થઈ ગયા. એમને એવો એક વિચાર, ભોગમાંથી જગાડીને ત્યાગમાર્ગે હરણફાળ ભરવાની હાકલ કરી ગયો કે, મા-દીકરી જે સંસારને લાત મારવા સજ્જ બનતાં હોય, એ સંસારને જો
# # જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
