________________
प्राकृतस्तोत्रप्रकाशः
..
१७९
मोहाहिविसच्छाइय-भवियाणं णव्वचेयणं देन्ते ॥ जे गारुडीसमाणा, ते वंदे वायगा भावा ॥ ९० ॥ सत्थरसायणजोगा, विमइगयदियजणे महारुग्गे ॥ धणंतरितुल्ला जे, कुणंति ते वायगे वंदे ॥ ९१ ॥ अक्खरचंदणपावो-चयावसामगपरोवयारपरे ॥ सुहसज्ज्ञायाणंदा, किवालुसुयतोसियंगिगणे ॥ ९२ ॥ मग्गपयासणदीवे, दव्वाइण्णे विसालभावड़े ॥ सत्तक्खरझाणढे, भावेणं वायगे वंदे ॥९३॥ जे भव्या गुणरंगा, णिच्चलमणविहियवायगस्सरणा ॥ ते न जयंति कुतित्था, बंभी लच्छीधिइसहाया ॥१४॥ सिरिगुरुगुणछत्तीसा-छत्तीसीग्गंथभासियसरूवे ॥ तह संबोहप्पयरे, वित्थारा वण्णिए वंदे ॥ ९५ ॥ पुबामेयमुणीहिं, पत्तं संपज्जए पयं पुण्णा ॥ ते धण्णा लद्धपया, धण्णयरा लद्धतप्पारा ॥ ९६ ॥ ते वीरा वरचरणा, उत्तममुहदसणा महापुण्णा ॥ जे सययं बहुमाणा, विहिणा सेवंति ओज्झाए ॥१७॥ वायगपयपणिहाणं, चउत्थदियहे मुया विहायव्वं ॥ पणवीसइगुणमाणा, काउस्सग्गाइ कायव्वं ॥९८॥ उद्देसविही भणिओ, सामण्णविही जहेव सिद्धथवे ॥ · जोऽत्थ गत्थ वि णेओ, सो साहगधीरभव्वेहिं ॥९९॥
