________________
पाइयपच्चूसो
पप्प धम्मियं वायावरणं, ओणेइ सो य विसयासत्तिं । दतॄण तस्स मरणं पासे, कारेइ अणसणं जिणदासो ॥६२ ॥ अणसणे आलोयणं काउं, बंकचूलो णिअ-कय-पावाण । कुव्वेइ णिअअत्तणो सुद्धिं, विणा अत्तसुद्धिं समं मुहा ॥६३ ॥ काऊण सव्व-भूएहिं सो य, खमावणयं मणेण तयाणिं । होऊण समाहीए लीणो, झाएइ संपयं णिअग-अप्पं ॥६४ ॥
अंते सो लहिऊणं मच्चु, उप्पन्नो बारस-सुरालये । पवित्तभाववसा हु विचित्तो, पहावो अत्थि विमलभावाण ॥६५ ॥ वच्चेइ मइलभाव वसा किर, पसण्णमुणी णिरयपेरंतं । गच्छेइ सो विमलभाववसा, तुरिअं य सुरालय-पज्जतं ॥६६ ॥ अओ रक्खेज्जा भाव- सुद्धिं, णाई भावं मलिणं कुज्जा । मलिणभावो दुग्गइकारणं, पवित्तभावो सुगइकारणं ॥६७ ॥
__इइ णवमो सग्गो समत्तो .. इइ विमलमुणिणा विरइयं पज्जप्पबंधं बंकचूलचरियं समत्तं
(१८) मलिनम् (मलिलोभय... मइलावह... पाइक्कं-प्रा.व्या. ८।२।१३८) ।
