________________
(૧૩) મુક્તિ પામશે. તે ચંદ્રાદિત્ય દેવતા પણ મનુષ્ય ભવ પામીને શાશ્વત મોક્ષ સુખ પામશે. '
આ નાલાક રાજાનું જીવન ચરિત્ર જાણીને બુદ્ધિશાળી આત્માઓ દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ, કે દુર્વ્યય સ્વપ્નમાં ન કરાવે એ જ પરમ હિતાવહ છે.
|| રતિ રે વ્યધિક શ્રીનાબાર વથા સંપૂર્ણ ન ॥ अथ देवद्रव्यस्याक्षतभक्षणोपरि श्री शुभकरश्रेष्ठिकथानकम् ॥
श्री उपदेशप्रासादधर्मग्रन्थे त्रयोदशतमे स्तम्भे १९३ तमे व्याख्याने श्री चैत्यद्रव्यभक्षणोपरि श्री शुभकरश्रेष्ठिकथानकम् ।
શ્રી કાંચનપુર નગરમાં શ્રી શુભંકર નામના અતિ ધનાઢ્ય શ્રેષ્ઠી રહેતા હતા. પ્રતિદિનો પ્રસન્નચિત્તે શ્રી જિનેન્દ્ર પરમાત્માની પૂજા સેવા ભક્તિ કરતા હતા. એકદા કોઈક પરમ ભક્તિવંત મહાદ્ધિકદેવ પરમ મૂલ્યવંત અતિસુગંધી અક્ષતોના અતિવિપુલ ત્રણ પુંજ આલેખીને પરમાત્માની પરમ આદર્શ ભક્તિ કરીને સ્વસ્થાને ગયા. એટલામાં શ્રી શુભંકરશ્રેષ્ઠી શ્રી જિનેન્દ્ર પરમાત્માના દર્શન કરવા આવ્યા. ભંડાર ઉપર દિવ્ય અક્ષતોની આલેખેલ ત્રણ પુંજ જોઈ. અક્ષતોની અતિસુગંધથી શ્રેષ્ઠીનો રસાસ્વાદ અતિતીવ્ર બન્યો. રસાસક્તિને આધીન થવાથી પુંજના અક્ષત કરતાં ત્રણગણા અક્ષતો ભંડારમાં પૂરીને દિવ્ય અક્ષતો લઈને શ્રેષ્ઠી ઘરે ગયા. એ સુગંધી અક્ષતોની ફીર (ખીર) કરવા શ્રાવિકાને જણાવ્યું. શ્રાવિકાએ એ સુગંધી અક્ષતોની ક્ષીર રાંધી. તે ક્ષીરાનનો સુગંધ ચારે બાજુ વિસ્તાર પામ્યો.
તે જ સમયે માસક્ષમણના પારણે ૪ર દોષ રહિત શુદ્ધ આહારગવેષક માસોપવાસી સુવિહિત મુનિવર શ્રી શુભંકરશ્રેષ્ઠીના ગૃહે પધારીને ધર્મલાભ કહે છે. શ્રેષ્ઠિવર્ય પ્રસન્નચિત્તે અમુક દેવ-૧૩
