________________
(૫૫) હે ભદ્ર ! અંબરતિલકપુરમાં અમરસેન રાજાની રાણી ચંદ્રશિખાએ આ કુમાર જન્મ આપ્યો છે. તેનો જન્મ થતાં જ પૂર્વભવના વૈરી યક્ષે હરણ કરીને તેને વનમાં મૂક્યો હતો. પરંતુ તરત જ તૈના મિત્ર દેવતાએ લઈને તને આપ્યો હતો.” તે સાંભળીને તે કારને રાજ્ય આપીને રાજાએ રાણી સહિત ચારિત્ર ગ્રહણ કર્યું. તે સુદર્શનપુરમાં સુરસિંહ રાજા થયો.
પછી એક દિવસે વિદ્યાધરોથી સેવાતો સુરસિંહ પોતાના મૂળ પિતાને મળવા માટે અંબરતિલકપુરમાં ગયો. રાજા-રાણી આદિ સર્વ લોકો તેનું વૃત્તાંત જાણી હર્ષ પામ્યા. એક દિવસ અમરસેન રાજાએ કેવળજ્ઞાનીને પૂછ્યું કે- “હે પૂજ્ય ! મારા પુત્ર સુરસિંહે પૂર્વ ભવમાં શું પુણ્ય કર્યું હતું ? કે જેથી ભૂચર (પૃથ્વી પર ચાલનાર) હોવા છતાં તે વિદ્યાધરનો ચક્રવર્તી થયો. ત્યારે પૂ. ગુરુમહારાજે સુરસિંહને સુવર્ણરુચિના ભવથી પ્રારંભીને સર્વ વૃત્તાંત કહ્યું –
હે રાજન્ દેવાદિના દ્રવ્યની વિધિપૂર્વક સારસંભાળ કરવાથી આ ભવમાં સર્વ સંપત્તિનો ભોક્તા થયો છે, અને દાનશાળાના અધિકારી ધનનંદીએ વિદાય તોડી નાખ્યો હતો. તેથી તે જ ભવમાં સોળ મહારોગની અસહ્ય વેદના ઘણાં વર્ષ સુધી ભોગવીને અંતે મરીને પહેલી નરકમાં ગયો. ત્યાં નરકની મહાવેદનાઓ ભોગવીને ત્યાંથી નીકળી હાશ થયો. તેને બીજા હાથીએ માર્યો. ત્યાંથી તે ચાંડાળ થયો. જન્મથીજ તે રોગી હોવાથી માતાપિતાને હર્ષ આપતો નહોતો. એક દિવસ તે અગ્નિથી બળી મુઓ. તે ફરીથી પહેલી નરકમાં ગયો. ત્યાંથી નીકળી તિર્યંચ યોનિમાં ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી પાછો પહેલી નરકમાં ગયો. ત્યાંથી નીકળી મત્સ્ય થયો. પુનઃ મત્સ્યનો ભવ કરી બે વાર બીજી નરકે ગયો. ત્યાંથી હાથી થઈને પાછો પહેલી નરકે ગયો. ત્યાંથી નીકળી મહિષ પાડો) થયો. એમ પ્રત્યેક સ્થાને મહાવેદના મોગવી. કોઈક ભવે વિષથી, કોઈક ભવે શસ્ત્રથી,
