________________
(૧૨૮)
આત્મા અભિવર્ધિત વિશેષ પ્રકારના ઉત્તમ અવ્યવસાયથી એટલે ઉર્તનાદિ કરણોથી પુણ્યપ્રકૃતિમાં ઉપચય એટલે અતીવ અભિવૃદ્ધિ, અને અપવર્તનાદિ કરણોથી પાપ પ્રકૃત્તિમાં અપયય એટલે અતીવ હ્રાસ થવાથી સર્વત્ર અર્થાત્ સર્વધર્મકાર્યોમાં અવિધિભાવનો ત્યાગ કરવાપૂર્વક શ્રુત અને ચારિત્રરૂપ વિશુદ્ધ ધર્મની આરાધના કરતા અસ્ખલિત આરાધક થયા. કાળક્રમે સર્વકર્મને અન્ન કરવારૂપ આત્મકલ્યાણ સાધી મોક્ષપદને પામ્યા.
અન્યત્ર જણાવ્યું છે કે શ્રી સંકાશ શ્રાવકે પ્રમાદવશ ી જિનચૈત્યદ્રવ્યનું ભક્ષણ કર્યું હતું તે મહાપાપથી લાભાન્તરાય આદિ કલિષ્ટ કર્મો બાંધી ચિરકાળ પર્યંત સંસાર અટવીમાં પ્રરિભ્રમણ કરતાં અનન્તકાળે માનવભવ પામ્યા હતા. તથાપિ દેવદ્રવ્ય ભક્ષણના મહાપાપકર્મથી સર્વથા મોક્ષ ન થવાના કારણે મહાદુઃખી દુઃખી થતા હતા.
કોઈક સમયે શ્રી તીર્થંકર પરમાત્માના શ્રીમુખથી પોતાના પૂર્વભવોનું સર્વવૃત્તાત શ્રવણ કરીને, શ્રી તીર્થંકર ભગવન્તના સદુપદેશથી દુર્ગતિના કારણભૂત દુષ્કર્મોના ક્ષય માટે ‘‘હું જે ધન ઉપાર્જન કરીશ તેમાંથી આહાર અને વસ્ત્ર પૂરતું જ ધન મારા માટે ઉપયોગમાં લઈશ. તે વિના અન્ય સર્વસ્વ ધન સમ્પત્તિ જિનમન્દિર આદિ દેવદ્રવ્યમાં જ વાપરીશ.'' એ રીતે અભિગ્રહ કર્યો. અને તે પ્રમાણે શુદ્ધ વર્તન કરતાં કાળક્રમે આત્મકલ્યાણ સાધી મોક્ષ-પદને પામ્યા શ્રી સંકાશ શ્રાવકના પ્રથમ ઉલ્લેખમાં સંખ્યાતા દુર્ભવો પામ્યાનું જણાવ્યા છે, અને બીજા ઉલ્લેખમાં અનન્તકાળે માવન ભવ પામ્યા અર્થાત્ અનન્તક ળમાં અનન્તભવો થયા ગણાય.
તત્ત્વ બિનો વેત્તિ''
॥ ઇતિ શ્રી સંકાશ શ્રાવક દૃષ્ટાન્ત
