________________
(૧૨) અર્થ : શ્રી સંકાશ પ્રમુખ શ્રાવકની જેમ કોઇક ગુણવાનું પુરુષ શુદ્ધ આલમ્બનનો પક્ષપાત રાખીને ઇચ્છાપૂર્વક ધર્મને માટે ધન લક્ષ્મી ઉપાર્જન કરે, તો તેને પણ અપેક્ષાએ યોગ્ય ગણેલ છે.
શ્રી ગન્ધિલાવતી નગરીમાં શ્રી સંકાશ નામના શ્રાવક હતા તેઓ સ્વાભાવિક રીતે જ સંસાર ઉપર વૈરાગ્ય ધરાવતા હતા. શાસ્ત્રોક્ત ધર્મશ્રદ્ધાપૂર્વક આચાર અને શુદ્ધ વ્યવહાર પાળતા હતા.
શ્રી અયોધ્યા નગરી પાસે શ્રી શકેન્દ્ર મહારાજે સ્થાપેલ “શ્રી શક્રાવતાર ચૈત્ય નામનું અતિપ્રાચીન મહાતીર્થ હતું. તે જિનચૈત્યમાં પૂજા, સેવા અને તે મહાતીર્થની શુદ્રમને અર્થાત ઉત્તમભાવથી સારસંભાળ કરતા હતા.
કોઇક સમયે કોઇક ગૃહકાર્યની વ્યગ્રતા આદિથી શ્રી સંકાશ શ્રાવક શ્રી જિનચૈત્યના દ્રવ્યનો ઉપભોગ કરતા થઈ ગયા. પ્રમાદવશ દેવદ્રવ્યભક્ષણના મહાપાપરૂપ દુષ્કર્મની આલોચના અતિક્રમણ કર્યા વિના મરણ પામ્યા, ચિરકાળ પર્યત મહાકલિષ્ટ દુ:ખોની પરમ્પરા ભોગવતાં સંખ્યાતા દુર્ભવોમાં ભમ્યા.
શ્રી તગરા નગરીમાં સંકાશ શ્રાવક શ્રેષ્ઠિપુત્રરૂપે જન્મા. પરન્તુ દેવદ્રવ્યભક્ષણનું પૂર્વનું મહાકલિષ્ટ પાપકર્મ અવશેષ રહી જવાથી, ધન સમ્પત્તિ ચાલી ગઈ, અને દરિદ્રતા આવી. જેથી મનમાં અત્યન્ત પદ થવા લાગ્યો.
કોઇક સમયે શ્રી કેવળજ્ઞાનિ ભગવન્તનો પર સુયોગ થતાં તેઓશ્રીને પૂછયું, કે મારે લક્ષ્મીનો અતિગાઢ વિયો કેમ થયો? ત્યારે શ્રી કેવળજ્ઞાની ભગવત્તે શ્રી સંકાશ શ્રાવકના ભાવમાં પ્રમાદવશ કરેલ દેવદ્રવ્યભક્ષણથી મહાકલિષ્ટ દુઃખમય થયેલ ભવની પરમ્પરાનું વર્ણન કર્યું, અને આ ભવમાં પણ એ જ મહાપાપકર્મના કવિપાકરૂપે લક્ષ્મીનો અન્તરાય થવાથી દરિદ્રતા અાવી છે. આ સાંભળીને તેને બોધિબીજ અને વૈરાગ્યની પ્રાપ્તિ થઈ.
