________________
આ ભવના રસાગરમાં આ ભવના સાગરમાં, સહારો એક જ મારો તું;
મઝધાર માં નૈયા, હવે તો એક ક્નિારો તું... મૃગળને મેં સરોવર માન્યું, બુઝી ન મનની પ્યાસ, (૨) અન્યતણી ઉપાસના કબી, ના પૂજ્યા ભગવાન (૨) આવ્યો તુજ ચરણોમાં, હવે તો તારણહારો તું..
મુક્તિમારગનો હું અભિલાષી, ના કેઈનો સંગાથ, (૨) આકુળવ્યાકુળ મનડું મારું, વાંછતારો સાથ (૨)
અંધકાર ભર્યા પંથે, પ્રવાસીનો સથવારો તું.. . તું નિર્મોહી સદ્ગુણસાગર, હું અવગુણ ભંવર (૨) કર્મના બંધન ચૂર તેં, મેં રચ્યો સંસાર (૨) અંધારા મૂજ દિલમાં, ચમક્તો તેજ સિતારો...
ઘરું છું પાડને ાલ (રાગ : યુગોથી હું પુaj છું.. સુહાની ચાંદની રાતે..]) ફરું છું પહાડને જંગલ, સ્ક્વોને ક્યાં છુપાયા છે, મનોહર મીઠડ મોહન, ોને ક્યાં છુપાયા છે,
તૃષાતુર આંખડી મારી, તલસતી રાતદિન વ્હાણે,
નયનની દિલગિરિ ખાતર કહોને ક્યાં છુપાયા છે.. ફરું હું ક્યાં સુધી વન વન, પ્રતિક્ષા આપની પલપલ, અલ્હાલા બધા મેં તન મન, કહોને ક્યાં છુપાયા છે...
નિહાળ્યા પાણી ઝાકળનાં, તમારા જાણી ને મોતી,
પડતામાં વહ્યું પાણી, ક્વોને ક્યાં છુપાયા છે... | લાગી અમે લગન તુર્થી, પ્રબળ બંધન વિભેદીને, ચાહું છું હું ઝલક તારી, કોને ક્યાં છુપાયા છે...
હો ઘરમાં અગર બાહિર, સમવસરણે કે મુક્તિમાં,
રમો છે શું આ બ્રહ્માંડે, જ્હોને ક્યાં છુપાયા છે.... મનોહર મૂર્તિ ઓ ક્લિવર, હટાવી ઘો હવે અંતર, કરી ક્ષણા હવે મુજ પર, જ્હોને ક્યાં છુપાયા છે....
૧૯૦
