________________
ત્વત્ સક્રિયોગ વનમેવ ગતા. તથાપિ, તીવ્રાતપોધ્ધત્ પરાભવભાવિતાઽહમ; ‘શૈવેય’ ! દેવ ! જલજાંકિત ! જાતમેત ્ યદાસરે ભવિત પાંડુપલાશકલ્પમ્. ....૧૩
* ભાવાર્થ *
તારા સુંદર યોગરૂપી વનને જ પામેલી તોપણ તીવ્ર વિયોગરૂપી પરાભવથી પીડિત થયેલી હું છું. હે શિવાસુત ! હે દેવ ! હે શંખલંછન ! પ્રકાશમાન એવો દિવસ હોવા છતાં આ વન ક્ષુધાથી પીડિત ફિક્કા પડી ગયેલા રાક્ષસ સમાન થયું.
વ્યાહારમેડ ઇવ મેચંદ નો શૃણોષિ, શબ્દાદિ સુખમિદં વ્રજ હારિ હિત્લા; નેતનૢરા ભુવિ ભવન્તિ ગતાંકુશા યે, કસ્તાન્ નિવારયતિ સચરતો ચથેષ્ટમ્ ...૧૪
* ભાવાર્થ *
હે નાયક !જો બહેરાની માફક તું મારૂં વચન સાંભળતો નથી તો પછી આ શાબ્દિક મનોહર સુખોને છેડીને તું જા ! જે મનુષ્યો જ્બતમાં નિરંકુશ હોય છે, તેવા ઇચ્છા મુજબ ફરતા જ્મોને કોણ અટકાવે ?
૧૪૨
