Page Text
________________
૨૮૪
શ્રીપાળ રાજાના શસ
રમ્યા કરે છે, તે શરીર, ધન કે ઇંદ્રિયા સબંધી સુખરૂપ ઈંદ્રજાળ સરખા ગણે છે. જેથી મનના મેળ કર્દિ તે ચિત્તમાં વિચરે છે કે પુગળદ્વારા પુગળનુ વ્યાજખી નથી. પુદ્ગળના ધમ સડવા પડવા વિધ્વંસ આસકત થયે એથીજ અનંતાકાળ લગી ભવમાં શ્રી જિનેદ્રપ્રરૂપિત વિશદવાણી વડે મેં જાણી લીધું કે—સંસાર દુ:ખદાઈ અને બાજીગરની બાજી જેવા છે, છે ને નથી તેવા અસત્ય રચનાવત છે, તા તેની ઉપર રકત થવું એ અજ્ઞાનીનુ ંજ કામ છે. પુગળ ઉપર મમતાવત થવું એ પણ અજ્ઞાનીનુ ંજ કન્ય છે. જ્ઞાનીજન તે। આત્મજ્ઞાનમાંજ લીન રહે છે, એમ જાણી જ્ઞાનીજન પુગળ સાથે મેળ રાખી મળતાં નથી. જે મનુષ્યે. આત્મજ્ઞાન સાથે પૂરી પિછાણુ કરી દૂધમાં મળેલા પાણી અને લેાઢાના ગાળામાં પ્રવેશેલા અગ્નિની પેઠે તરૂપ થયા છતાં પણ અસલ સ્વરૂપે ભિન્ન રહી આત્મજ્ઞાનનું ધ્યાન કર્યું, મનુષ્ય આઠે કમનાં આવરણાને દૂર કરી આત્માના મૂળ ગુણ પ્રકટ કરી સિદ્ધપદ મેળવે છે. માટે આત્મજ્ઞાનની રમણુતાવડેજ સ દુઃખહર્તા થવાય છે, અર્થાત્ આત્મજ્ઞાનજ સ દુખહારી અને પ્રકટપણે આત્મજ્ઞાનજ મેાક્ષનું હેતુ થાય છે, એ નિસટ્રુડુ વાર્તા છે. એમ જાણીને માક્ષાર્થિ જનાએ આત્માની પરિણતી સુધારવી એજ સવ શ્રેયનું કારણ છે. (યશેાવિજયજી કહે છે કે આ ચેાથા ખંડની અ ંદર સાતમી ઢાળ પૂર્ણ થઈ તે એજ મેધ આપે છે કે જે માનવ નવપદજીના મહિમા સાંભળે છે તે સુંદર યશના વિલાસને સ્વાધીન કરે છે, માટે શ્રોતાગણુ ! હુંમેશાં નવપદનાજ મહિમા શ્રવણ કરી સુયવિલાસ સ્વાધીન કરે.) (2-8)
પુગળ ખેલને મળતાજ નથી; કેમકે પાષણ કરવું તે કઇ પામવાના છે. તેમાં ભટકયા. પરંતુ હવે
( દોહા છંદ. ) ઇણી પરે` દેઇ દેશના, રહ્યો જામ મુનિચ'દ; તવ શ્રીપાલ તે વિનવે, ધરતા વિનય અમ. ભગવન્ કહા કુણુ કથી, ખાલપણે મુઝ દેહ; મહારોગ એ ઉપના, કુણુ સતે હુવા છેતુ. કવણુ કર્માંથી મેં લહી, ઠામ ઠામ બહુ રિદ્ધિ; ક્વણુ હુકમે.” હું પડચા, ગુણનિધિ જલનિધિ મધ્ય. કવણુ નીચ કર્મે હુઆ, ડુ’અપણા મુનિરાય; મુઝને એ વિ કિંમ હુએ, કહિયે' કરિ સુપસાય.
૩
૪
| SR No. | 006082 |
| Book Title | Shripal Rajano Ras |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publisher | Bhogilal Ratanchand Vora |
| Publication Year | |
| Total Pages | 468 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |